Sonunu Bile Bile Sevdik.

SBBS 2

Öhöm, az önce konserleri izliyordum(multi) da-gerçi hergün çaktırmayın- K-Armyler ne kadar da sakinler öyle.Misal ''YOLO YOLO YOLO YAH'' dediklerinde sakince tekrarlıyorlar.Hoş bir şey fakat bu kadar sakin olmalarını aklım almıyor.

Düşünsenize,BTS buraya geliyor.MIC Drop da ''MIC DROP MIC DROP DA DA DIŞINARİ WA WA DIŞINARİ'' diyoruz.Baya eğlenirdik.Tabi tam konserin ortasında ''CANKUĞK OPPAĞĞĞĞĞ ,YOONGİ OPPAĞ AREM OPPAĞ JİN OPPAĞ CİMİN OPPAĞ TE OPPAĞĞĞĞĞ '' diye bağırmazlarsa :) 

Tamam,itiraf ediyorum.Bts buraya geldiğinde Cankuk ve Yoongi'nin bacağına yapışıp Tae ve diğer üyeleride bacaklarımla sarmayı planlamıştım.Sonra beni konserden dışarı atarlar diye sadece Cankuk ve Yoongiye yapışma kararı almıştım.Ama sonradan''T-Armyler çok korkunç.''diyebileceklerini düşünüp yapmaktan vazgeçtim.Sadece,üyeleri benden biraz zor alırsınız o kadar ^^

O değilde,biz Bangtan'ı elde edicek hangi sevabı işledik?Ah, düşünürsek en büyük sevap olmalı.Oda doğmamız ve Army olmamızdır bence :')

Ben en çokta Türkiyeye gelip ''T-Armyler çok iyilerdi,fakat sanki biraz fazla oppacılar?'' deyip eğlenmelerinden korkuyorum.Bizi oppacı olarak görüp,bizden soğumalarından korkuyorum.

Geldik en moral sıçıcı ana.DİKKAT!UZUNLAR,ZAYIFLAR BURDA 1 GRAM ÜZÜNTÜ YAŞAMAYACAKTIR.

Evet,geldik biz kilolulara,kısalara.Boyum yaşıma göre azcık daha uzun olabilirdi.Kilom da normal fakat şu Allah'ın belası yağlar.Baldırlarım fazla,göbeğim var.Ne kadar kilo versemde tekrardan alıyorum.Yaz geldiğinde,uzun,zayıf kızlar istediklerini giyerken ben hep uzun şortlar,kapriler,sweatshirtler giyiyorum,giyeceğim.Millet dışarda arkadaşlarıyla gezip tozup gençliğini yaşarken,ben önümde laptop,karşımda televizyon,BTS'i takip ediyor olacağım.Gerçi BTS ile tanışmasam daha kötü bir halde olacaktım.Sonra neden kilo aldım,neden boyum uzamıyor falan filan.

Tamam,belki BTS bizi kendimize sevmemizi teşvik ediyor fakat eminim onlarda ilk gördüklerinde ''Woah,bu kadar olacağını tahmin etmemiştim.''gibi şeyleri içlerinden geçiriyolardır.Açıkçası,ben arkadaşlarımın yanında''Kendimle barışığım.''havası takınsamda,eve gelince belkide ağlıyorum.Diyorum ki''KEŞKE kendime zamanında dikkat etseydim.Şimdi böyle kendimden nefret etmezdim.''Hakketen ha?Neden zamanında dikkat etmedim kendime?Neden yediklerime dikkat etmedim?Bana deselerki,Koreli olacaksın,Ama Dinin İslam ve Türk olacaksın.Hiç tereddüt etmeden kabul ederdim.Bİliyorsunuz,Koredeki kızlar çok zayıf,narin ve güzel :')

Şimdi,kendimi nasıl avutacağıma gelirsek,Ben Taenini sözüyle avutuyorum kendimi.Gerçi Taemiydi,J-Hope muydu hatırlamıyorum.''Armyler sakın unutmayın,siz bizimsiniz.''gerçekten hayal ediyorum.Bir evdeyiz.Biz kızlar aynı odada birbirimize makyajlar yapıp elbise seçiyor ve giiyiyoruz.Erkeklerde aynı şekilde giyinip bizi bekliyorlar.Aşşağı indiğimizde herkez bir yerlere dağılıveriyor.Koltukta oturmuş Yoongi,yayılıyor.Jin ve J-Hope mutfakta bazı arkadaşlarımla yemek hazırlıyor.Bende Jungkook ile masayı kuruyorum.RM yanımıza gelip''Yemek hazır!''diyor.Herkez bir şık,sanarsınız Bilboarda gidiyoruz ;).BTS üyeleri ise inanılmaz derece de yakışıklı.Hepsi takım elbise giymiş.Saçlarını özenle taramış.İçlerinde Beyaz tertemiz gömlek.Siyah ceketlerinin göğüs ceplerinde beyaz gül var hepsinde.Biz ise,7 kız arkadaş.Masada karşılarına geçiyoruz herkez kendi eşine.En başta,ben varım karşımda ise tüm asilliğiyle Jungkook.Onun yanında arkadaşım Simge,karşısında tüm DissKing haliyle Suga.Kuzenim Süheyla,onun karşısında tüm tatlılığı ve yakışıklılığıyla Jimin.Diğerleri sınıftan arkadaşlarım.Herkez yerleşmiş.Biz yemeklerimizi yiyoruz,masayı toplayıp yenilerini bir daha yerleştiriyoruz.Az sonra kapı çalıyor.Ben koşturarak gidiyorum.Kapıyı açıp ''Hoşgeldiniz annecim.''diyerek sarılıyorum.Jungkook ve Suga arkamda belirip,Hoşgeldin anne.''diyorlar.Gülüp geçiyoruz.Herkezin ailesi burada.Biz kızlı-erkekli oturmuş,stres ile ailelerimize bakıyoruz.''Grubun en küçüğü Jungkook.Kızlardan ise  Ay,anne.''diyor ablam.Babam bize şöyle göz ucuyla bakıyor.Kırılıyorum böyle bakmasına,hayır diyecek biliyorum.Herkez yavaş yavaş,teker teker sevgilisi ve ailesiyle kendi odalarına çıkıyor.Biz ise Jungkook,onun ailesi ve benim ailem.Salonda tüm gerginliğimizle kıpırdamadan oturuyoruz.Babam katı bir ses tonuyla''Niye çıktılar odalara?'' diye soruyor.Ben ise tüm şirinliğimle''Aileleriyle konuşacaklar.Aileler anlaşacak''deyip derin bir nefes alıyorum.Fısıltıyla''Sonrada karar verilecek.''diyorum.Hemen yan koltuka Jungkook'un annesi eğilip  gülümseyerek elimi tutuyor.''Sakin olmalısınız tatlım.''diyor.Jungkook'a döndüğümde bana hafif gülümseyerek bakıyor.Gözlerinin içine bakıp gülümsüyorum.Annem ise ''Siz şimdi evlenince nerede yaşayacaksınız?Kaç çocuk yapacaksınız?Kim bakacak onlara?''diye soru yöneltince hafifçe öksürüp başımı eğiyorum.Utanıyordum açıkcası.Jungkook ise az da olsa rahatlayarak''Ev hazır anne herşey hazır.Tek eksiğimiz Gelin!''diyor.Tüm aile gülüyor bense utanıp kıkırdıyorum.Jungkook elimi sıkıca tutuyor ve babama bakıp''Babacım,biz Ay ile birbirimize aşığız.Benim onun hiç sönmeyen  ışığına ihtiyacım var.Onun ise benim gibi güzel sevene.İzninle,kızınızı yuvadan uçuracağım.''diyip derin nefes alıyor.Tüm aile hafiften kıkırdıyor.Ben ise sıkıca Jungkook'un elini tutmuş,nefesimi içime çekerek babama bakıyorum.Babam ise Jungkook'a dönüp''Kızıma bir şey yaparsan acımam oğul.''diyor.Ablam el çırpıp bana sarılıyor.Ablamın eşi -gelecekte yanii-Emir eniştem tebrik ediyor.Herkez birbirine sarılırken biz Jungkookla birbirimize sıkıca sarılıyoruz.''Artık benimsin.''diye fısıldıyor kulağıma.Gülümseyip''Artık seninim.''diyorum.