günler çabuk geçiyordu. Ama yaşadığım şoku hiç unutamıyordum. Bir anda o ormana gitme isteği hissettim.Ama gidemiyeceğimi biliyordum .gidersem o canavara yem olacagimi biliyordum. kendimi dusundugumden degil ama bana bisey olurda kardesime kim bakacakti gerci mac vardi ama o da tam bir tembeldi daha kendine bile bakamiyordu.akademide ilk defa yemek yemeye gittigimizde bile tuzu usenip ,tembelliginden almamisti. iste o gunden beri onun gibi birinin polis olmaya neden karar verdigini merak etmiyor degilim .bazen acaba sorsam mi diye dusundugum bile oluyor ama bunun uygun olacagini sanmiyorum .