Yeniden Başlamak

Karmakarışık -6-

6. Bölüm

Gamze'nin Ağzından

Ben neye uğradığımı şaşırmış bir halde etrafıma bakıyordum.Gözlerim Baran'a kaymıştı.O da herkes gibi bana bakıyordu.Ancak tek farkı gözleri buğuluydu.

Yoksa Baran beni seviyor muydu?Şuan bunu düşünemezdim.Herkes bana bakıyordu.Aslında Poyraz'a karşı hiçbirşey hissetmiyordum.Ancak onca insanın önünde ona hayır dersem neler hissedebileceğini düşündüm.Başka çarem yoktu.

''-Evet.'' dedim kısık bir sesle.Yanaklarımdan yaşlar süzülüyordu.Herkes sevinçten olduğunu sanıyordu.Baran'a baktım.Ağlıyordu.Baran beni seviyordu ve bana söyleyeceği önemli şey de bu olmalıydı.Birden koşarak dışarı çıktı.Arkasından koşup ''Seni seviyorum Baran, beni bırakma!'' diye haykırmak istiyordum.Yapamazdım.Gücüm yetmezdi.

Kimbilir Aylin ne kadar üzülecekti.Poyraz'ı sevdiğini biliyordum.Belki de benimle birdaha konuşmayacaktı...

Baran'ın Ağzından

Ben çok kötü bir kabus görüyorum!Biribeni uyandırsın!Lütfen herşeyin berbat bir kabustan ibaret olduğunu söylesin.Poyraz piçi benim Gamze'ye karşı olan duygularımı bilmesine rağmen nasıl böyle birşey yapar!Ancak Gamze'nin gözündeki yaşı görmüştüm.O herkesin sandığı gibi sevinç gözyaşı değildi.Biliyordum...

Poyraz'ın Ağzından

Kendime inanamıyorum.En yakın arkadaşıma ihanet etmiştim.Evet ben de Gamze'yi çok seviyordum.Ama Aylin'e karşı da çok şey hissediyordum.Her neyse, kararımı vermiştim.Artık Baran'la düşman,Aylin'le arkadaş,Gamze'yle de sevgiliydim.Geri dönüşü yoktu!

Gamze'nin ağzından

Herşeyin ne kadar berbat bir hal aldığını düşünürken en kısa sürede Poyraz'la konuşup bu işe bir son vermem gerektiğini anladım.Sonuçta ben onu bunca insan içinde rezil etmemek için ... derken düşüncelerim Poyraz'ın yanıma gelmesiyle bozuldu.Bana sıkı bir şekilde sarıldı.Herkes bize bakıp alkışlıyordu.Sonra Poyraz partinin bittiğini söyledi ve herkesi kovarcasına gönderdi.

''-Gamze, ben ne diyeceğimi bilemiyorum,sen beni gerçekten çok mutlu ettin.Sana çok ama çok teşekkür ederim.Bu arada film izlemek ister misin?''

''-Yok, saat de geç oldu.''

Hadi Gamze şimdi söyleyemezsen uzayıp gidecek.

''-Bak,ben,ben üzgünüm Poyraz.Çok üzgünüm.Böyle olsun istemezdim.Ama onca insanın içinde üzülmeni istemedim ve eğer bu oyun sürerse duygularının iyice incineceğini düşündüm ve işte söylemem için bulduğum tek fırsat buydu.

''-Gamze , ağlama sorun değil.Kendimi zorla sana sevdiremezdim.Hem ben en iyi arkadaşımın seni sevdiğini bile bile seninle çıkmak istedim.Her neyse.Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var.''

Evden koşarak çıktım.Duygularımı kontrol etmekte zorlanıyordum.Hemen Baran'ı aradım.Allah'a şükür Baran telefonunu ilk çalışta açtı.Olanlara karşın telefonunu kapatmamasına şaşırmıştım.

Baran'ın Ağzından

Gamze beni arıyordu!Hangi yüzle bilinmez ama ona kızamıyordum.Olanlarda hiçbir suçu yoktu.Onu bekletmeden telefonu açtım.

''-Ne oldu?Küçük hanım sevgilinizle ne yapacağınıza karar veremediniz de arayıp Baran'la mı eğlenelim dediniz?!''

''-Baran ben...''

Dur bi dakika! Gamze AĞLIYORDU!Hem de hıçkıra hıçkıra.

"-Gamze , neyin var? O hayvan sana bir şey mi yaptı ?! Cevap ver Gamze nerdesin ?"

"-Baran ben Poyraz'ın evinin önündeyim . Merak etme bana bir şey yapmadı ama lütfen acele et !"

"-Tamam güzelim 5 dakikaya ordayım ancak sakin olmayı denersen memnun olurum "

Gerçekten 5 dakika içide ordaydım . Dakikliğime hayran kalmıştım doğrusu . Ancak şu an düşünmem gereken konu KESİNLİKLE bu değildi!! Arabanın kapısının açılmasıyla kendime geldim . Gamze yanıma oturdu . Gözlerinin altındaki kızarıklıklar telefonu kapadıktan sonra da ağlamaya devam ettiğinin habercisiydi. Bana sıkıca sarıldı . Gözyaşları dinmek bilmiyordu. Bana sıkıca sarıldı . O an ona olan kızgınlığımı unutup elerimi beline bir anda sarmama bende en az onun kadar şaşırdım . Ancak şu an yaşanan ve yaşanacak hiçbir şey umurumda değildi. Gamze ağlıyordu! Çok yakınımızda sahil olduğunu hatırlatınca hemen arabayı oraya sürdüm . Olayın duygusallığına sıçtığımı farkındayım ama merak etmeyin sarılarak arabayı sürmedim . Şu an yaşıyoruz gençler rahat olun. Allahım herhalde Gamze'nin kokusu kafa yapıyor diye düşündüm . Ben bunları düşünürken Gamze çoktan arabadan inmişti . Büyük adımlarla ona yetiştim ve beraber kumlara oturduk. Sessizliği bozan Gamze oldu.

"-Baran bak ben , Poyraz onca insanın içinde rezil olmasın diye bu teklifini rededemedim . Ancak ilk fırsatta ondan ayrılmayı planlıyordum ve zaten öyle de oldu.

"- Bana açıklama yapmak zorunda değilsin Gamze . Ben senin sevgilin değilim " Öküz Baran, aptal Baraaan!

"-Peki öyleyse ben eve gidiyorum ."

"-Otur şuraya Gamze ! " Afferim Baran bağır da kız gitsin .

"Allah kahretsin Baran ne haldeyim göremeyecek kadar kör müsün ?" Eve belkide gerçekten kördüm . Ama kırılmıştım.

"Bak Gamze sil şu göz yaşlarını . Seni kimse üzemez anladın mı beni? Güçlü olmalısın Gamze güçlü! "

Saatin geç olduğunu anladığımda ise Gamze'yi eve bıraktım ve bende eve gittim . Ne gündü ama !

//////////////////////////////////////////////////////////

Eveet hala hiç yorum yok ve bu yüzden bizde de bir gram yazma hevesi kalmadı . Lütfen biraz emeğe saygı bari vote verin ! Ayrıca yeni bölüm geç gelebilir. Bu hafta her gün sınavımız var. Bize şans dileyin :)