LAW ENCE MATTE'S POV
Nang lumabas si Fire ay lumabas din si ate naiwan kame nila Dad at Mom dito sa Office ni Fire
"I Feel that She's having a hard time, honey." Malungkot na saad ni Mom "In the age she need to protect us"
"Mom, I'll stay here for another day. I think she's not feeling well right now. She done so many things to us, i just thought of giving back that to her by taking for her. Until she feel good." Saad ko ngumiti naman si Mom sakin
"You changed a lot baby, ofcourse." Saad ni Mom lumabas na kami ng silid na yun at bumaba na kami nakita namin na yung mga maleta namin tinanong ko si David kung nasan ang ate ko sabi niya ay nasa sasakyan na ito tumango ako kila mom at nag paalam ng ng maka alis na ito
Pumasok na kaming dalawa ni Manang sa loob ng huminto ito at tumingin sakin "Di ko na kailangan tanungin pa kung bakit nag pa iwan ka, Umalis si Saffire ng Alas onse kagabi at umuwi ngayon lang, di ko alam kung anong nangyayare sa batang yan. Ayan at nabinat siya. At nag kanda paos paos siya." Pag sasabi nito habang hinahanda ang ipangpupunas kay Fire
"Gano niyo na po ba siya Kakilala?" Pag tatanong ko dito tumingin ito sakin at napangiti
"Simula nung bata pa siya." Ngiting saad nito na tila may naaalalang magandang alaala
"Ahm, pwede po bang kwentuhan niyo ko ng onti tungkol sa kanya?" Pag tatanong ko dito tumingin siya ng siryoso sakin napakunot ang ng noo ng mag bago ang Mood ni Manang
"Hindi ka dapat nag tatanong ng ganyan, Law Ence. Ang hinihiling mo ay hindi madali. Wag kana ulit mag nanais pang manaliksik tungkol sa kanya at baka madala ka pa sa kapahamakan." Saad nito napalunok ako bakit ba lahat ng kaibigan o nakakakilala kay Fire ay kasing ugali at kasing bilis niyang mag bago ng mood "oh ito, punasan mo siya. Maya maya ay aakyat ako dun at dadalhan ko kayo ng panghalian." Dagdag nito at inabot sa akin ang planggana na may lamang tubig at bimpo
Umakyat ako papuntang kwarto ni Fire napabuntong hininga ako bago ako tuluyang makapasok sa loob ng kwarto nito nakita ko itong natutulog namumula siya at naka maang ang mga labi na duon ito humihinga umupo ako sa tabi nito at inilapag ang planggana sa bedside table nito
Pinigaan ko ang towel at bumaling ulit kay Fire dahan dahan itong nag mulat na mata na ultimong hinang hina
"W-why... are you still here?" Mabagal na pag kakasabi nito
"You need me, I take care of you." Saad ko at pinunasan ang mukha nito
"You *Ehem* y-you..have classes to-today. Go home" saad nito bakas sa mukha niya ang sakit na nararamdam niya alam kong masakit ang lalamunin nito at paos na rin ang boses nito
"Just let me take care for you until you feel better, And don't force yourself to talk." Saad ko sa kanya nahuli ko siyang nakatingin sakin mapupungay ang maganda niyang mga mata nag iwas siya ng tingin at napangiti naman ako so that silence means yes.
Matapos ko siyang punasan ay dumating na din si Manang At nakangiting tumingin saming dalawa
"Kumain na muna kayo. Lalo kana Saffire kailangan mong kumain." Saad ni Manang kinuha ko ang pag kain kay Manang ay nilagay sa Bed table
"I-I dont want to eat" halos pabulong na lang na saad nito
Napabuntony hininga ako ' She's so stubborn' "You like it or not, you'll eat this. You need strength." Saad ko dito
"Don't a-act *Ehem* like you effin care, Go.home!" Saad nito
"Paalisin mo man ako ng paulit ulit mananatili pa din ako. Lalo na't nakikita kong ganyan ang kalagayan mo. Wag ka ng makulit pwede? Wag ka ng mag papilit dahil hindi ka mananalo sakin pag dating diyan!" Kunwaring inis na singhal ko sa kanya nanlaki ang mga singkit niyang mata at napangiti ako dahil sa cute na cute na reaksyon niya
YOU ARE READING
Who Is The Disaster
Teen Fiction"He's Dead" malamig na saad ni Pelonny "W-What?" I nervously say "He's Dead, You killed him-" "PELONNY!" Umalingawngaw ang pag sigaw ni Chairman Dice "This is the start of your Immortality, Saffire. You killed him, you're very first-"
