Signed

2. Happy b-day

Gister kwamen Jayden en zijn moeder langs op de verjaardag van mij en mijn zus. Nu Emily achttien is, is het tijd dat ze met Jayden trouwt. Eerst dachten we dat hij er was om zichzelf voor te stellen. We hadden hem namelijk nog nooit ontmoet. Jammer genoeg heeft hij onze verjaardag verpest toen hij mijn zus een mega grote ring gaf. Hij ging zelfs helemaal op zijn knie en vroeg poeslief; 'lieve Emily, wil je met me trouwen.'

Natuurlijk was Emily woedend. Ze kon geen nee zeggen. De hele Elite stond in onze woonkamer en wisten van het contract af. Als ze nee zou zeggen zouden we alles kwijtraken wat we ook maar hadden. Ik wist dat mijn zus nog geen antwoord op die vraag wilde geven en het haatte om alle aandacht op zich te krijgen, dus zei ik maar; 'nou Jayden, krijg ik ook zo'n ring?'

Hij keek me boos aan en de aandacht was nu op mij bevestigd. De mensen in de kamer moesten allemaal lachen, waardoor er niet meer zo'n gespannen sfeer stond. Ik keek naar Emily die met betraande ogen naar me keek. Ik gebaarde dat ze naar haar kamer moest gaan, en geruisloos liep ze naar de trap.
Na een paar minuten ging ik achter haar aan en klopte op de deur van haar kamer. Met een betraand gezicht deed ze open en zonder iets te zeggen vloog ze in mijn armen. Ze probeerde wat te zeggen maar ik hoorde alleen maar gesnotter. We zaten samen op haar bed en ik aaide over haar rug om haar een beetje te kalmeren. Na een tijdje ging ze weer een beetje rechtop zitten en veegde ze haar tranen weg.
'Ik ben nog niet klaar om met hem te trouwen Sasha, ik ken hem niet.'

Ik knikte. Verder zou ik niet weten wat ik moest zeggen. Ik zuchtte diep en gaf Emily een klopje op haar schouder. 'Hij zag er anders niet verkeerd uit.'

Emily hoorde ik zachtjes lachen. 'hij zag er inderdaad niet verkeerd uit.' Mompelde ze.

Ik begon nog iets harder te lachen en zei; 'helemaal toen ik vroeg of ik nog een ring kreeg. Hij is knap als hij boos kijkt.'

Nu begon Emily ook te harder lachen. Opeens hoorde we geklop op de deur. Ik liep ernaartoe om hem open te doen maar voordat ik de deurklink vast had werd de deur al open gegooid. Jayden stond met een vieze glimlach in de deuropening. 'Dus ik ben lekker als ik boos ben?' Vroeg hij nonchalant.

Ik voelde dat ik rood werd en keek naar Emily. Ze zag dat ik me enorm schaamde en begon te giechelen. Ik liep langs Jayden. 'Ik laat jullie wel eventjes alleen.' En gaf mijn zus nog een knipoog voordat ik weer naar beneden ging.

Toen ik beneden stond kwam mijn moeder naar me toe gelopen. Het leek meer op huppelen, want ze had te hogen pumps aan. Nieuwsgierig keek ze me aan. 'Denk je dat ze ja gaat zeggen?'

Ik keek mijn moeder boos aan. 'Het is niet dat ze een keuze heeft.'

Mijn moeder zuchtte en ik voelde een tikje op mijn schouder. Achter me stond een klein vrouwtje die ik herkende als de moeder van Jayden. Ook zei keek me nieuwsgierig aan. 'En?' Vroeg ook zij.

Mijn moeder gaf me een waarschuwende blik, wat betekende dat ik beleefd moest zijn. Ik gaf haar een lach. Ook al was hij nep. 'Ik denk dat het misschien beter is als Emily en Jayden elkaar beter leren kennen.'

Mevrouw Henderson keek me aan met een verwarde blik. Ze knikte en liep vervolgens weg zonder nog iets te zeggen.

De rest van het feestje verliep een beetje ongemakkelijk. Helemaal toen ik van het hoofd van de Elite een cadeau kreeg. Het was een jurk voor een bruidsmeisje en ik kon wel raden wat ze voor jurk aan mijn zus zouden geven. Het maakte me woedend, omdat ik er niets van mocht zeggen. Het enige wat ik kon doen was lief lachen en ze hartelijk bedanken voor de spuuglelijke jurk.

Om vijf uur was iedereen wel vertrokken. Van Emily en Jayden had ik niets meer gehoord of gezien. Ik liep naar haar kamer en klopt op de deur. Toen ik niets hoorde deed ik de deur zelf maar open en zag dat er inderdaad niemand in de kamer was. Ik liep naar beneden en vroeg aan mijn moeder of zij Emily had gezien. Ook mijn moeder wist het niet. Ik liep door de gang en keek door het raam. Tot mijn verbazing zag ik Emily en Jayden samen in de tuin zitten. Ze lachte en praatte met elkaar.

Ik bekeek ze even. Jayden zag er anders uit dan dat ik me had voorgesteld. Hij heeft bruin haar, wat bijna zwart lijkt. En zijn huid is licht gebruind. Op zijn hoofd zitten veel sproeten en zijn ogen zijn groen.

Emily ziet er bijna hetzelfde uit als mij. We zijn beiden niet erg lang, hebben blauwe ogen en een rond hoofd. Emily heeft bruin krullend haar tot aan haar schouders en ik heb stijl blond haar tot aan de onderkant van mijn rug.

Ik zag dat Jayden opstond en een knuffel gaf aan Emily. Toen hij weg was rende ik de tuin in. 'Wat de f*ck?' Riep ik bijna en Emily begon te lachen.

'Hij is eigenlijk niet zo erg, maar ik heb gewoon tijd nodig. Ik kan niet nu al met hem trouwen. Al wilt hij het wel zo snel mogelijk.' Zuchtte ze en ik knikte.

Ik haatte het dat ik er niets tegen kon doen. Mijn zus had zo veel beter verdient dan dit.