3. De brief

52 4 2
                                    

Ik lig in mijn bed als ik opeens een geluid van beneden hoor komen. Ik hoor de stemmen van mijn zus en mijn moeder. Het is 7 uur in de ochtend en meestal is niemand dan nog wakker. Ik stap uit ben en trek snel een spijkerbroek en shirtje aan. Als ik beneden kom zie ik Emily en mijn moeder samen aan tafel zitten. Mijn moeder heeft tranen in haar ogen en mijn zus trilt van woede. Op de tafel ligt een paarse brief met een lintje eromheen. Ik ga naast mijn zus zitten en pak de brief op. Ik vouw de brief open en lees hem door.

Beste vrienden en familie,

Jayden Henderson & Emily Stanton
Gaan trouwen. Zaterdag 15 juli verwachten wij jullie om 15:00 bij het stadhuis om de ceremonie bij te dragen.

Als ik de brief drie keer doorgelezen heb gooi ik hem op tafel. Mijn moeder is aan het ijsberen door de kamer en mijn zus heeft nu de brief in haar handen. Ze verbreekt de stilte. 'Ik snap niet hoe hij dit heeft kunnen doen zonder er met mij over te praten, ik ben z'n bezit niet.'

Emily pakt de kaart van tafel en loopt naar de voordeur. Ik ren achter haar aan. 'Wat ga je doen?' Vraag ik haar.

'Ik wil met hem praten. Hij moeten weten dat dit niet is wat ik wil.' Zegt ze boos.

Ik zou haar willen zeggen dat dat niet zou werken, maar ik wil best zien hoe ze hem gaat aanpakken. Hij verdient het. We lopen naar de auto en Emily gooit de sleutels naar me. Ze is laatst gezakt voor haar rijbewijs en ik ben wel geslaagd. Ik stap in aan de bestuurskant en start de auto. 'Heb jij enig idee waar we heen moeten?' Vraag ik haar. 'Ja, ze wonen tegenover De kerk.' Zegt ze en doet haar gordel om.

We rijden 10 minuten en dan komen we in een grote wijk. Ik stop voor het huis en Emily gooit de auto deur al open. 'Moet ik met je mee of zal ik bij de auto blijven?' Roep ik haar nog na, maar ze gaat al met grote stappen naar de voordeur. Ik besluit om maar mee te genieten van een afstand. Boos belt ze aan en er wordt opengedaan door Jayden. Hij doet zijn mond open om iets te zeggen maar Emily begint al te schreeuwen.

'Ben je helemaal gek ofzo? Twee dagen geleden heb je nooit contact met me opgezocht en gister vraag je me ineens ten huwelijk! Ik was ook erg verbaasd vanochtend, want blijkbaar gaan we volgende maand al trouwen! Hoe kan je zo een beslissing zonder mij nemen?' Boos prikt ze in zijn borst. Ik ben bijna bereid om voor d'r te gaan klappen. Zo trots ben ik.

Jayden pakt haar vinger vast en kijkt haar boos aan. 'Ik ben niet de gene die er voor gekozen heeft om die trouwerij op te zetten, dat was mijn moeder!'

Ik zie dat Emily nu niet weet wat ze moet zeggen. Ze kijkt Jayden aan en mompelt iets. Ik kan het niet horen maar het zullen waarschijnlijk excuses  zijn. Jayden pakt haar hand vast en vraagt of ze binnen wilt komen. Ze kijkt naar mij en ik knik dat het goed is. Samen lopen ze naar binnen en ik stap in de auto. Ik heb nog geen zin om naar huis te gaan dus ik bel Stefan, mijn vriendje. Nadat de telefoon een paar keer overgaat neemt hij op.

'Hee met Stefan.'

'Hey Steef, met Sasha. Kan ik langskomen?'

'Ja natuurlijk! Hoe laat kom je?'

'Ik ben er zo, ik zit al in de auto. Tot zo!'

'Tot zo lieverd.'

Ik hang op en start de auto. Het is maar een paar minuten hier vandaan. Terwijl ik rijd zet ik de radio aan en zing mee met alle liedjes op de radio. Niet dat ik goed kan zingen, maar ik ben nu toch alleen.

•••

Ik sta voor het huis van Stefan en bel aan. De vader van Stefan doet de deur open. 'Hey Sasha, nog gefeliciteerd met je verjaardag!' Zegt hij en hij trekt me in een knuffel. Deze man voelt net aan als mijn vader. Ik kan het goed vinden met de familie van Stefan.

Ik wring me uit zijn knuffel. 'Dankjewel, is Stefan boven?' Vraag ik.

'Ja, hij wachtte al op je.' Antwoord hij en ik loop de trap op. De eerste deur links. Ik open de deur en ik zie hem zitten achter zijn playstation. Hij hoort me niet binnenkomen omdat hij zijn koptelefoon op heeft. Ik loop langzaam op hem af en ga achter hem staan.

ik schreeuw en hij schrikt zo erg dat hij de controller uit zijn handen laat vallen.

'Nee! Ik had bijna gewonnen.' Jammert hij en ik kan niet anders dan lachen.

'Oh dus je vind dit grappig?' Vraagt hij ondeugend. Ik weet wat hij gaat doen. Ik probeer nog te ontsnappen maar hij heeft me al vast. Hij trekt me op zijn schoot en kietelt in mijn zij. Ik gier het uit van het lachen en smeek hem om genade. Hij stopt en gooit me op zijn bed. Hij gaat met zijn volle gewicht boven op me liggen en ik kan geen kant meer op.

'Jij vetzak, ga eens van me af.' Lach ik en hij gaat naast me liggen. Ik ga rechtop zitten en kijk zijn kamer rond. Op het bureau ligt dezelfde kaart die vanochtend ook bij ons op tafel lag.

'Ben jij ook uitgenodigd?' Vraag ik hem en hij knikt.

'Ik vraag me af hoeveel mensen ze hebben uitgenodigd. Volgens mij komt de hele stad.' Zucht ik en Stefan pakt de kaart.

'Jayden is geen goede gozer. Hij zit bij me op school en heeft zowat elk meisje gehad. Vroeger waren we vrienden, maar hij is veranderd sinds zijn broer is overleden.' Zegt hij, en ik kijk hem verbaasd aan.

Had Jayden een broer?
————————————————————————
Hey,
ik merk dat mensen beginnen met het lezen van dit boek. Hier ben ik enorm blij mee. Ik vind het ook leuk als jullie reageren en stemmen. Echt, elke keer als ik zo'n melding krijg wordt ik superblij. Ik wil jullie gewoon heel erg bedanken❤

SignedWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu