Perfect Memories||K.TH ff

13th Chapter

Di ka talaga makakapaniwala na lahat ng iyon ay panaginip lamang...

----

Ngayon ang araw kung kelan ako makakalabas ng hospital

Bigla ko namang naaalala sila Kihyun

"Sila Kihyun..." sabi ko at tumingin kay Taehyung

"Kihyun? ah dun sila sa kabilang room" sagot nya

"Puntahan natin" pagaaya ko

Dala ni Taehyung yung mga gamit ko. Sinundan nya ako papunta dun sa kwarto nila

Bago ako pumasok tumingin muna ako sakanya

Paano kita pasasalamatan?

"Taehyung...paano kita pasasa-"

Bigla nya akong niyakap

And it repeats on my mind...Parang k-drama ganun

"You dont need to thanks me" sabi nya "Simpleng ngiti mo lang mapapasalamatan mo na ako"

Tapos tong baliw kong puso. Parang lalabas na di mawari

He slowly release the hug at ngumiti sya sakin

I smile back "Di ka ba papasok?"

"Ah...ikaw nalang, dito nalang ako sa labas"

Tumango ako at pumasok

---

Nangmakapasok ako nakita ko sila Shownu na nakapalibot kay Kihyun

"H-hello?" sabi ko

Mayroong smile sa face nila nang makita nila ako

Gising na rin si Kihyun...at sya lang yung nasa kama sila Hyungwon nung isang araw pa sila nakaalis ng hospital. Dinalaw lang nila si Kihyun

Lumapit sakin si Jooheon at niyakap ako

"I-Is Kihyun-oppa fine?" tanong ko

Tumango sya as responce

Naglakad namann ako papunta kay Kihyun at niyakap

"Kihyun..." tawag ko sakanya

"Iam sorry Jeonghan" sabi nya

"Sorry for what?" sabi ko habang inaalis ko yung pagkakayakap namin

"Sa nangyari...may natatandaan ka pa ba?" tanong nya

"Bano ka ba? Wala naman akong sakit" sabi ko "Malakas ako...malakas tayo"

Tumingin ako kila Chankhyun (😂)

Ngumiti ako sakanila at nag-group hug kami

"I love you guys" sabi ko

"We love you too" sagot nila

Tumingin ulit ako kay Kihyun

"Get well soon Kihyun!" sabi ko

Ngumiti sya sakin as i bid goodbye to them

"Jalgayo~" (Goodbye) sabi ko at binuksan ang pinto

Nakita ko si Taehyung na nakaupo habang hinihintay ako.

Parang ang lalim ng iniisip nya

I shut the door behind me quietly

And i decide to surprise him

I tiptoed while walking toward him

"BLANK TAEHYUNG!" sigaw ko. Actually di sya sigaw parang bulong na sigaw. Wait- what?

Wala syang reaction

"Wala kay reaction?"sabi ko nearly laughing

"Wah! nagulat ako" sabi nya pero hindi in shock voice

"Loko, late reaction ka" sabi ko

"Take two" sagot nya

"Bahala ka nga" sabi ko habang trinatry kong kunin yung bag ko sakanya

Pero umiilag sya pagkunukuha ko.

"Tara na po maam" sabi nya habang tumatawa

Yerrrrnnn!! huehue double update *dab* askhfksaja wala na akong masasabi i love you allll!!!!!!

-PJiminnWifeu