1. Bölüm

42 3 2
                                    

Multi: Damla

İYİ OKUMALAR❤️

Damla'nın Ağzından

İnsanlar değişik kavramına tam uyan kişilerdir bence hayat yalandır ve bu hayata uymamız gerekir. Ben ve ikizim arasında ki bu bağ inanılmazdı birbirimize annemiz ve babamızdan da çok değer verirdik şahsen ben öyle düşünüyorum. Aşağıdan Yağmur' un çağırmasıyla daha hızlı hazırlanmaya başladım biz Almanya da oturuyoruz Annem İzmirli fakat babam Almanyalı biz Yağmurla 3 yaşına kadar Almanya da daha sonra 10 yaşına kadar İzmir'de anneannemizde kalmıştık daha sonra tekrar Almanya ya dönmüştük. Çantama birkaç kalem ve defter koyduktan sonra merdivenlere doğru yürümeye başladım, aşağı indiğimde tam bir aile sofrasıydı, masanın başında babam sağında annem solunda yağmur ve ben dim. Yemeğimiz sessiz bir şekilde geçerken canım sıkılmaya başlamıştı hızlıcana kahvaltımı yedikten sonra Yağmur' u dürttüm ama o hala yemeğini yavaş yavaş yemekle meşguldü ben ne kadar hızlı yersem Yağmurda o kadar yavaş yerdi.

"İzninizle ben odama çıkıyorum."

dedim ve yukarı çıkıp çantamı aldım ve tekrar aşağı indim ve arabamın anahtarını alıp dışarı çıktım, şimdi ben 17 yaşındayım ve ehliyetimimin olmaması gerekti fakat babam mafya işleriyle uğraştığı için hem erken ehliyet almıştık hem de bir sorun yaşamıyorduk, ben çıktıktan bi 5 dakika 36 saniye sonra Yağmur da geldi bazenleri canım sıkılınca saniyele dakikaları sayarım. İkimizde arabamıza binip birbirinize işaret verdik bu ikizimiz yarış yapalım deme şekliydi, bazen böyle konuşmalar yapabiliyoruz hatta küçükkene birbirimizle tersten konuşmayı öğrenmiştik Arapça dili gibi çıkıyordu tabi Türkçe konuşuyorduk, bu çok eğlenceliydi kimse bizi anlamıyordu bile, işaretten sonra ikimizde gazı sonlamıştık nerdeyse biz böyle hızlı giderken benim karşıma araba çıktı ve biraz yavaşlamam gerekti Yağmur ise hala son hız gidiyordu. Ben kaybetmeyi göze alamazdım bu yüzden ilk dönüşte ters şerite geçmiştim kaza olasılığını hiç düşünmedim , düşünmezdim bu hep böyle olmuştur, ben arabaların kornalarını yok sayarak onları solladım ve ileride okul gözüktü Yağmurla aynı anda okula giriş yaptık.
Yağmurun ardından bende arabamı park edip indim yağmur hızlı bir şekilde yanıma gelip koluma hafifçe vurdu ve;
"Ya orda kaza yapsaydın hayatına değer miydi hı?"
diyip tek kaşını kaldırdı bende omuz silkip ilerlemeye başladım. Çoğu kişi gözleriyle bizi süzüyorlardı, bu hep böyle olmuştu zaten sınıfımıza geldiğimizde favori sıramız olan cam kenarı en köşeye oturduk, bizim ardımızdan sürtük Alexiz geldi şu ana kadar hep gelip bize laf atar dayağını yer ve giderdi bunu bağımlılık haline getirmişti galiba.Aksanlı Türkçesiyle;

"Hey sürtükler yine mi siz sizin gibi mikroplar hala silinemedimi ya?"
der demez benim sinirlerim tepeme atmıştı aslında hemen sinirlene biri değilimdir hatta kavgaları çok sakin karşılardım ama bu sürtük her zaman sinirimi var oluşu ile bile yükseltmiştir. Hemen kalkıp onu iteleyip yere düşürdüm ve üstüne çıkıp yumruklamaya başladım vururken hem de bağırıyordum ;
"Sen kime sürtük diyorsun beyinsiz?!"
diye saydırıyordum Yağmur beni ayırmıyordu hatta kimsenin karışmasını engelliyordu bu böyle giderkene müdürün sesi duyuldu ;
"Yether bu kaçıncı Damla, Yağmur hemen odama."
dedi oda aksanlı Türkçesiyle aslında Almanca konuşmaları gerekti ama 1 hafta Türkçe konuşulacaktı Türkçe dersleri vardı ve fazla kişi iyi konuşamıyordu ve böyle bi kural konuldu. Müdürün bunu demesiyle onu takip etmeye başladık, odaya girdiğimizde müdür kıpkırmızıydı yazık. Ben ve Yağmur hemen;
"Hocam domates gibi kızarmışsınız bi su için isterseniz."
dedik hoca bizim tek tek gözlerimize bakıp derin bir nefes aldı ve ;
"Kızlar sizi ancak bu kadar idare edebilirdim ve sizin bu kavganızdan sonra bu velilerin şikayeti olur bu yüzden okuldan atıldınız. Bunu en kısa sürede ailenizede haber vereceğim."
dedi ben hemen atlayıp;
"Hocam 1 gün sonra yani yarın söyleseniz hatta bizde söyleyebiliriz."
dedim müdür ise başını salladı bizde yavaşcana odadan çıktık ve birbirimize baktık ve gülmeye başladık işte bizim hayatımız böyleydi, gülüyorduk çünkü beraber atılmıştık yine bizi ayıramamışlardı. Biz böyle gülmeye devam ederkene arkadan kapı açıldı ve müdür bize ters bi bakış atıp yanımızdan geçip gitti. Bide sınıfa gidip çantamızı aldık ve Alexiz in yanına doğru yürümeye başladık oda bize pis bir sırıtış sergiliyordu bu onun planıydı ve bizde ona yardım etmiştik neden mi? Çünkü annemiz öyle disiplinliydiki okulda küçük bir kavga dahi istemiyordu.
Biz ise bize söylenenin tam tersini yapardık kim olursa olsun, bu küçüklüğümüzden beri böyleydi Alexiz in yanına geldiğimizde suratına bi yumruk attım ardımdan Yağmurda karnının biraz altına tekme attı, biz Yağmurla bir kaç sene box ve savunmaya gitmiştik bu yüzden iyi dövüşüyorduk buna annem ne kadar karşı gelsede. Biz son kavgamızı ettikten sonra eve doğru yol aldık evde kimse yoktu hizmetliler bu saatte izinliydiler annem modacı olduğu için işteydi babam ise şirketteydi ben böyle düşüncelere dalmışken eve gelmiştik bile anahtarla kapıyı açıp girdik ve birbirimize bi bakış attık bu online oyun oynayacağız anlamına geliyordu oynadığımız oyunlar biraz da erkek oyunuydu. Oynadığımız oyunlar genellikle agario ve lol dü bu sefer lol oynıycaktık.
Ben odama girip hemen üstümü değiştirip bilgisayarın karşısına oturdum ve discort u açtım bu discort Yağmurla karşılıklı online konuşmak içindi odalarımız ayrı olunca böyle oynuyorduk oyuna değişik bir isimle kaydolmuştuk çoğunlukla erkeklerin kullandığı isimlerdendi. Oyunda Yağmuru davet ettim ve karşılama beklemeye başladık.
Bu süreçte bende mutfağa gidip biraz çerez ve kola alıp tekrar odaya dönmüştüm karşılama bulunduğunda kabul et düğmesine basıp bekledim ve karakterimi seçtim. Girdiğimiz oyunda çoğu Türk tü bu işimize gelmişti. Çünkü yazışma kısmında yabancılar yabancı küfür felan ettiklerinde anlamıyorduk şimdi ise karşı gelebilirdik, ne yani böyle şeylere kafasına takan biriyim ben. Oyun başladığında iyi gidiyordu ta ki karşı takımdan biri bize küfür edene kadar bende hemen karşılığına birşeyler yazdım ardımdan da Yağmur yazdı onların takımdan biride olaya dahil olunca özel karşılaşma istediler ve kabul ettik oyun bittiğinde bizim takım kazanmıştı o çocuklardan özel bir karşılaşma teklifi gelince Yağmurla kabul ettik, oyun 3 el olacaktı ilkini onlar kazandı, ikincisini biz kazandık üçüncüsünde ise onlar hile kazanmıştı biz onlara böyle yazıncada inkar ettiler bu böyle tartışmaya dönüştü yaşlarını felan öğrendik bu tartışmadan ve 2.kez karşılaşma istedik onlar 1 gün sonra diyince bizde kabul ettik tabi ki geri çekilmiycektik ,bu tartışma böyle bitince zil çalmıştı büyük ihtimal annem gelmişti, bu yüzden hiç aşağı inmedik kapı kapanma sesi duyunca annemin bize seslendiğini duyduk;

"Yağmur, Damla çabuk aşağı inin !"
diye bağırmıştı annem öyle hemen sinirlenen biri değildi bu yüzden hızlı bir şekilde merdivenlerden indik Yağmurla. Annemin;
"Kızlar artık İzmire dönüyorsunuz."
demesiyle çok şaşırmıştık. Çünkü
Annem. Bizi. Tek. Başımıza. İzmir'e. Gönderiyordu. İşte buna ölünürdü anneannem öldüğü için tek başımıza kalacaktık.
-/-/-/-/+\+\+\+\

Annemin öyle demesinin üstünden 1 gün geçmişti ve şu an hava alanındaydık,  bizim uçağın anonsuyla uçağım olduğu yere doğru yürümeye başladık uçağa binince ben cam kenarına geçmiştim yanıma da Yağmur oturunca o kitap okumaya başladı bende telefondan müzik açıp kulaklığımı taktım ve bende kitap okumaya başladım biz Yağmur la müzik dinleyerek kitap okurduk bu huy Yağmur dan bana geçmişti o öyle yanımda okurkene bende alışmıştım ve müzik dinleyerek kitap okumaya başlamıştım. 1,5- 2 saat sonra İzmir'e ulaşmıştık bavullarımız alıp kapı giriş- çıkışına doğru yürümeye başladık ta ki birisi ve ya birileri bize çarpana dek çarpmanın etkisiyle yere düşmüştük onlar bizi takmadan yürümeye devam ederkene arkalarında;
"Önünüze baksanıza gerizekalılar!!"

diye başırdık ama yine bizi tınlamayıp yürümeye devam ettiler ayağa kalkıp elimi Yağmura uzattım oda bende destek alarak kalktı hava alanından çıktığımızda kapıda bizi şöför bekliyordu arabanın yanına gidince şöför kapıyı açtı ve biz binince kapattı. Ardından şöför koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı bi 15 dakikaya eve varmıştık. Burası mahalleydi zenginler mahallesi resmen yan yana villalar bir site oluşturuyordu. Anneannemin evine girince odalarımıza geçtik ben odama geçince bavulu bir kenara bırakıp duşa girdim.
-/-/-/-/+\+\+\+\

Yerleştirmediğim bavulumdan pijamalarımı alıp giydim ve bavulumu yerleştirmeye başladım ve Yağmura bağırdım;

"Yağmur yemeği sen hazırla ben hazırlamam .!"
dedim oda aynı şekilde;

"Üşengeçliğini bi kenara bırak ve beraber hazırlayalım.!"
dedi ben ise görmediğini bildiğim halde omuz silktim, bavulu yerleştirdiğimde aşağı indim Yağmur da yemeği hazırlamaya başlamıştı bile bende salatayı hazırlamaya başladım ve;

"Sence şu lol de kavga ettiğimiz çocuklar tekrar hile yapar mı ki?"
dedim o da;
"Bence yaparlar bizde yapalım ödeşelim."
dedi bende omuz silktim.

Yemeğimizi yedikten sonra oyun oynamaya karar verdik zaten bu gün o çocuklarla karşılaşma yapacaktık, yemek bittikten sonra bilgisayara geçtik o çocuklarda çevrimiçi olmuştu onlardan özel oyun isteği gelince hileyi ayarlayıp oyunu kabul ettik. Oyunda onlarda hile yapmışlardı, oyun bitince biz kazmıştık daha sonra mesaj geldi toplu mesajdı bu dörtlü arasında bi mesajdı mesajda;

1.kişi ( o çocuklardan biri) : Hile yaptınız.

Siz: Asıl hile yapan sizdiniz.

2.kişi ( o çocuklardan diğeri) : Hile yaptığınız apaçık ortada bize suç atmayın oynamayı bilmiyorsanız çıkış butonu diye bir şey var.

3.kişi (Yağmur): Ya öylemi asıl siz oynamayı bilmiyorsunuz baştan hile yapan sizdiniz.

1.kişi: Ha yani kabul ediyorsunuz hile yaptığınızı.

Siz: Ha yani sizde baştan beri hile yaptığınızı kabul ediyorsunuz.

3.kişi: Oğlum öyle atarla giderle olmuyor bu işler adamlığını bileceksin.

2.kişi: 2 gün sonra buluşalım o zaman kim adam kim değil belli olur tabi korkmuyorsanız.

diye yazmıştı önceki tartışmamızda araya "kaç yaşındasında havalara giriyorsun" ve ya "nerede yaşıyorsun oğlum sen" gibi sorular sormuştuk ve biz İzmir'de yaşıyoruz demiştik şansa onlarda İzmir'de yaşıyorlarmış ve kesin onlar bizim erkek olduğumuzu felan sanıyorlardı.

Siz: Kabul lan.

3.kişi: Kabul lan.

Yağmur la ikimiz bunu aynanda atmıştık ikiz olduğumuzdan böyle olaylar arada oluyordu.

1.kişi: Tamam

2.kişi: Tamam

Onlarda aynı anda yazmışlardı bu tartışma böyle bitince yatağımıza girip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Son Bir Adım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin