Deel 12

1.2K 71 8
                                    

Pov Hajar

'H-het g-gaat wel' zei ik. Rachid keek me bezorgd aan. We liepen het ziekenhuis in. Ik was ondertussen wat rustiger geworden. Rachid heeft al een afspraak gemaakt dus we konden meteen doorlopen. Het was een vrouwelijke dokter. We gaven haar een hand en gingen weer zitten. Het was een vrouw van ongeveer 40 jaar. 'Oke mevrouw Mustafa (bij Koerdische mensen zijn hun achternamen de naam van hun vader, dus Hajar is Hajar Mustafa) , ik ga u wat vragen stellen en daarna ga ik wat lichamelijke testen doen, over ongeveer 2 weken kunt u de uitslag verwachten' zei ze vriendelijk. Ik knikte en begon opeens bang te worden. Wat als het iets ergs is? Inshallah is het niks, maar het is allemaal el mekteb, alleen Allah weet wat er komt.

Ze begon wat vragen te stellen over mijn gezondheid en dat soort dingen. Later ging ze bloedprikken en wat andere testen doen. Daarna gaf ik haar mijn nummer zodat ze me op de hoogte kon brengen. Ik en Rachid gingen weer naar de auto. Nog voordat hij de auto startte werd hij opeens gebeld. Hij stapte uit en zo te zien was hij heel boos. Na 5 minuten stapte hij in zonder iets te zeggen en reed weg. Hij kreeg een bericht. Ik zag dat we niet naar zijn huis reden maar weer naar die jurkenwinkel. 'Wat doen we hier?' Vroeg ik verbaasd. 'Amina en Hafsa wachten op jou' zei hij kortaf. O, ik dacht dat we morgen gingen, blijkbaar niet.

Hij reed naar een parkeerplaats en we stapte beide uit. Er stonden een paar Marokkaanse jongens tegen een auto aangeleund en wierpen hun blik op mij. Ik zag dat Rachid zijn kaak aanspande. 'Hoezo heb je jezelf zo opgemaakt, we gingen naar het ziekenhuis niet een bruiloft' zei bij bot en boos. Ik schrok van zijn woorden. Wauw, eerst zegt hij dat ik mooi ben en nu dit. Ik besloot om het niet erger te maken en zei niks. We liepen de winkel binnen. Ik zag Amina en Hafsa al staan en knuffelde hun. Rachid liep zonder wat te zeggen de winkel weer uit. 'Oke, laten we gaan zoeken voordat het 7 uur word' zei Amina. Ik knikte. We begonnen te zoeken tussen bruidsjurken met hoofddoek. Voor mij was het niet moeilijk kiezen dus we vonden het snel.

 Voor mij was het niet moeilijk kiezen dus we vonden het snel

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Nieuwe bruidsjurk Hajar

Yemma had mijn andere jurk al terug gebracht. Zij, Hamid en Leyla hebben mij n hoofddoek nog niet gezien. Vandaag zou Leyla trouwens even langs komen. Om 6 uur gingen we terug. We gingen naar binnen en lieten de jurk meteen aan galtie zien. Ze kreeg tranen in haar ogen en knuffelde mij duizend keer. Alleen wij en Reda waren thuis en niet veel later kwam Leyla. Ik deed de deur open en zij keek me met open mond aan. 'O my Allah, je hoofddoek ziet er zo mooi uit, mashallah!' Riep ze blij en knuffelde me. We liepen naar binnen en ze groette de rest met vier kusjes.

Ze keek ook naar mijn jurk. Ze moest helaas snel naar huis om haar moeder te helpen met de iftar. Wij begonnen ook aan de iftar. We deden deze keer iets simpels maar nog steeds lekker natuurlijk. Vandaag was het vasten om 21:46 uur afgelopen. Om 21:00 uur kwam Rachid pas thuis. Zijn vader kwam ook en toen gingen we allemaal bidden. We begonnen aan de iftar. Ewa verder was het een normale avond, en inshallah word het morgen een mooie dag.

(Volgende dag)

We werden wakker en ik probeerde op te staan. Ja mensen ik probeerde, wat ik ook deed mijn benen leken nog te slapen. Ik raakte in paniek. Ya Allah, wat gebeurt er?! Ik bleef even liggen en probeerde het later nog een keer. Het lukte gelukkig deze keer wel. Ik ademde  opgelucht en stond snel op. Ik zweette helemaal. Ik besloot om te douchen en daarna te bidden. Ik deed mijn kleren snel aan en begon te bidden. Ik verrichtte ook nog wat dua's en ging daarna naar beneden.

Outfit Hajar

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Outfit Hajar

Ik zag alleen Amina en Hafsa in de woonkamer. Ik ging naast ze zitten. 'Sbah el ghair' zei ik. 'Sbah el noor habibti' zei Amina. 'Waar is de rest?' Vroeg ik. '3ami, is gaan werken, Reda is in zijn kamer en galtie is op bezoek maar komt snel weer terug en Rachid moest iets regelen' zei Hafsa. Ik knikte. Opeens ging mijn telefoon af. Ik keek snel en zag dat het school was. O ja, de examens!!!! Ik nam snel op. Mijn mentor groette me en praatte nog wat enzo. Even later zei ze het. 'Oke, nu is de moment van de waarheid, Hajar, jij bent geslaagd!!! Gefeliciteerd!!!' Zei ze blij. Ik kon mijn oren niet geloven. 'O wauw, o ik ben zo blij niet normaal, ik kom gewoon niet uit mijn woorden!' Zei ik nog steeds verbaasd.

Ze zei nog dat ik overmorgen naar de diploma uitreiking moet komen en zei me gedag. De meiden keken me verbaasd aan. 'Wie was dat?' Vroeg Amina. Ik ademde diep in. 'IK BEN GESLAAGD!' Riep ik blij. Ze keken blij naar me en knuffelde mij stevig. Ik besloot het nieuws pas aan beba en yemma te vertellen als ik ze zie. En ik ga vanmiddag naar huis dus ja. O ik kan niet wachten!!! Ik heb een meisje ontmoet genaamd Yasmin, ze werkt als advocaat en haar vader is de baas, ik mocht daar gaan solliciteren!!! Ze is echt een schat van een meid. Niet veel later kwam galtie naar binnen. Ik vertelde haar ook het nieuws en ze was er heel blij mee.

Life Is Hard { Uitgehuwelijkt }Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu