belki gelirsin diye :)

umutlarımla yaşamaya devam ederken tekrardan biri çıkıyor karşıma

daha liseye yeni geçicektim uç gün kalmıştı okulların açılmasına çok heyecanlıydım yeni bir okul yeni bir okul hayatı yeni arkadaşlar vs diye bir çok heyecan konum vardı aradan uç gün geçti bitti okullar açılayor

sabah erkenden güzel umutlarla kalktım yeni okul formalarını giydim saçımı düzleştirdim  ve gitmeye hazırdım annemle babamdan benim için güzel umutlar kurmalarını istedim (çünkü ben bir umut kızıydım) ve daha sonra yanaklarında buseler kondurup yola çıktım heyecandan kalbim ağzımda atıyordu  okula gelmiştik üçüncü sıraya oturmuştum ben gittiğimde de ortalama beş kişi falan vardı  o beş kişiyle tanıştım hatta arkadaş olmuştum daha sonra sohbet etmeye başladık onların adlarını sordum adları:sümeyye deniz ( hepsi kız ) ada dilek ve berraktı  baya tanıştık biz tanışırkende sınıf dolmuştu benim yanımda boştu tam adayı yanıma cağırcakken  biri arkamdan yer bulamadım oturabilirmiyim? diye sordu kafamı çevirdim hayır diyicektim ki diyedim neden mi okulun en popüleri hatta en yakışıklısıydı o kişi neyse sonra tabi oturabilirsin dedim ilk başta pek fazla hoşlanmadım ama tüm okuldaki kızların gözü ondaydı o yüzden ben tekrar umutlarıma döndüm çünkü bana bakmaz o diyordum  okul açılalı dört beş ay geçti ben ada deniz sümeyye dilek berrakla kanka olmuştum  okulun en popilerinede aşık ama ilk defa umutsuzdum biliyordum bana bakmayacağını bir gün okulun popüleri yani berk benim kankalarımla toplanmış onlara bişey diyordu sonra kızları yanıma çağırıp ne dediğini sordum kızlarda yok bişey kantine gidelim mi diye beni geçiştirdiler ben de tamam dedim ertesi gün sınfa girdiğimde ne görim her mumlarla süslenmiş çiçekler güller kalpli balonlar havada uçuşuyor berkte diz çökmüş bir vaziyetteydi herkesin önünde bide sınıf (ana baba günü gibiydi )heyecandan ayakların zangır zangır titriyordu berk herkesin önünde bana (benimle sekizi ters çevirmeye varmısın dedi ) benim adeta dilim tutuldu döndüm kaldım ben donukkende bizim kızlar evet evet diye bağırıyorlardı bende en sonunda evet dedim bana bir kolye taktı arkadada çok güzel slow şarkı çaldırdı dans ettik en sonunda alnıma bir öpücük kondurdu öyle böyle biz sevgili olduk o beni bende onu delilercesine seviyorduk kaçamak kaçamak bulişuyorduk her seferinde bana şu cümleyi diyordu:sensiz ben bir hiçim diyordu neyse aradan bir iki ay geçti okuldayken ben kantine iniyorum dedim o da tamam aşkım in dedi okuldaki herkes beni kıskanıyordu tost ve ayran alıp sınıfa cıkıyordum ki ne görim dersiniz berkin eli bir kızın omzuna sarılmış bir şekilde yüzüne tükürüp ağlıyarak sınıfa çıktım (en üzüldüğü en sinir olduğu ve dayanamadığı şey benim ağlamamdır )neyse peşimden geldi ağlarken gördü beni sinir oldu agladığıma  cinnet geçirdi adeta kapıları yumrukladı bağırdı çağırdı ben buna küstüm peşimden geldi beni  kendini öldürmekle tehtid etti. telefonlarımada  kendimi öldürüm beni bir dinle diye msj atıyordu günde elli kere bende her seferinde aldırmıyordum yalan atıyo ne diyicekki diyordum her seferinde kızlarda her seferinde bir dinle diyorlardı ben dinlemiycem diyordum hep ağlıyordum ağlıyordum ertesi gün okulla gittim