Why Am I Dreaming?

Enemies

RahRahs POV

"S-Sin??" pautal Utal na Sagot ni keilin. bat siya nauutal!?

"We're sorry po for what happen." bigla siyang nag bow dun sa sin Kung tawagin. what the. nag bow siya sa mayabang na lalaki nato? The hell is she out of her mind!!?

Bigla niyang hinawakan yung mag Kabila Kung braso at inilapit niyako dun sa Sin.

"Hehe.Mr.Sin, Nag so sorry na po si shine for what she did moments ago." what the!?

"Hoy caith! anong pinagsasabe mo? Tinulak ako ng lalaking yan! tapos ako pa mag s sorry!? Never!" never Talaga! Kahit ano pang mangyari! utuut niya talaga!

"So nag mamatigas ka parin?" nilapit niya yung mukha niya sakin while nakataas yung kilay niya.

"Hindi ako nag mamatigas, ang ayoko lang Kasi talaga sa mga Tao yung mga mayayabang pero wala namang maibubuga."

"What th--" Hindi ko siya pinatapos nag salita Agad ako.

"Puro lang pananakit ang kaya niyong ibalik samin db pag kinalaban namin kayo? member ka ng pinaka masamang grupo dito sa academy? I don't care." Ewan ko Kung San ako humugot ng lakas para sabihin yan sa mayabang nato. sa galit nalang siguro at sa pag aalipusta nila sa mga studyante dito.

"Fuck y--" Hindi ko Ulit pinatapos yung sasabihin niya halata namang Mura yon.

"My sasabihin kapa? ako wala na eh kaya aalis nako ma iwan na kita jan." kinuha ko yung bag ko na nalaglag Nung Tinulak niyako tska tumalikod nako ng biglang sumigaw yung Sin.

."I hate you! I will make your life miserable, you can't imagine it how miserable your life will be!!!" He will make my life miserable? Really? But my life is already miserable..

Hindi ko na pinansin yung Sinabi Nung sin na yon.

Bigla namang sumunod sakin yung dalawa pero Hindi ko na sila pina sunod gusto Kung mapag isa Malayo Sa Lahat..

Pumunta ako sa my garden sa likod ng school tahimik dito at puro huni lang ng ibon ang maririnig mo ma hangin pa..

Tumingin ako sa langit...

"I Remember My Dad.."

"Why what's with your dad?"

Nagulat ako ng biglang my nag salita sa likod ko kaya na pa tingin ako sa likuran ko.

Si Kei...

Anong ginagawa niya dito?

"Anong ginagawa mo dito?"tinanong ko siya Kasi na cu curios ako tska pano niya na laman nandito ako? sinundan niya bako?

"Bakit masama ba sumunod?" curious lang ako Hindi sa masama.

"Hindi.." tinipid ko lang yung pagsagot ko.

"So what happen to your dad? what's with him?" kaylangan ba niya talagang malaman? parang ayoko sabihin..

"Ah wala."

"Anong wala? I saw your eyes when you look at the sky it's so full of sadness, kaya yung katapangan na ipinakita mo kanina, naramdaman Kung pilit lang yon maipsgtanggol mo lang yung sarili mo." I guess naiintindihan niya ko. Lahat ng Sinabi niya tama I'm not really brave, Hindi ako matapang.

"My dad died in a plain crash." siguro mapag kakatiwalaan ko naman siya..

"5years old palang ako nun nasa Korea ako, then my dad is here in Philippines Nung pa balik na siya sa korea, yung eroplano na sinasakyan niya biglang nag crash, ayokong maniwala pero totoo pala Talaga.." Bigla nalang ako napaluha Kasi naalala ko nanaman yung daddy ko.

"Sorry if I ask, Hindi ko alam na ganon.."

"It's okay.."

"Here.." bigla siyang my binigay na panyo sakin.

"Punasan mo luha mo Gamit yang panyo. Una nako." ang bait niya talaga.

Tumalikod na siya pero hunarap ulit siya sakin.

"oo nga pala tuturuan mo pako mamaya db? so. sunduin kita mamaya?" susunduin niya ko? seryoso?

"Ah sige okay lang ba sayo kung sa bahay nalang kita tuturuan? Baka kasi masarhan tayo ng school pag dito ko tinuro sayo yung mga past lectures.."

"It's okay see you then..." hindi ko alam kung ano yung pinagsasabi ko pero kinikilig ako.. yung ngiti ko parang langka, langkatapusan :P

Habang naglalakad ako papuntang canteen patalon talon pako kaya yung ibang studyante napa patingin sakin minsan..

"Isang Manggo chocolate cake nga po." favorite ko talaga tung Manggo chocolate cake kasi masarap siya at afford mo pa yung presyo.

"Mam, sorry wala napo yung cake nagusto niyo eh." HUH? anong wala! Lagi akong bumibili ng cake nila tapos nawalan ako ngayon!?

"Huh? pero suki nako dito ng cake na yon, wala naba kayong Kahit isang piraso?" Pag hindi ako nakakain non hindi buo araw ako T^T

"I'll check it mam. If kung meron pa pong natitira." AYON!

"Sige po I'll wait po." yey! Baka meron pang natitira imposibleng wala! ^^

After few minutes...

"Mam my natira pa po pala here's your Manggo chocolate cake. 170pesos." yey! Dudukot palang sana ako ng pera sa wallet ok ng biglang my nag down ng 500 pesos dun sa cashier.

"Here's 500 pesos can I take it?" sabay turo dun sa Manggo chocolate cake ko. nagulat ako na gusto niya kunin yung cake Ko pero Mas ikinagulat Ko kung sino yung gusto kumuha...

"SIN!?" what the!?

"Ako nga." naka smile pa siya. ng aasar ba siya!?

"pero sir, ky mam napo yang cake eh last na po kasi yan para sakanya po." Yes para sakin daw oh 'wootwoot'

"Narinig mo bayon? FOR ME DAW! kaya wag kang epal okay?" bigla siyang nag labas ng 1k sa wallet niya at ibinaba ito sa cashier.

"Is this enough?" napa cross arms nalang ako. mas ikinagulat ok na kinuha nung babae yung 1k at binigyan siya ng resibo. WHAT!?

"Pero miss! sakin dapat yon db!?" hindi ako makapaniwala...

Hindi ako pinansin nung babae. tinignan Ko yung cake na hawak ni sin. natatakam ako.

"Gusto mo?" nilapit niya sakin yung cake, kukunin ko palang sana ng bigla niyang inilayo sakin.

"Bili ka." naka belat pa siya at itinataas yung cake.

"Satingin mo ba ibibigay ko sayo tung cake? Asa ka pa! we're Enemies right?"

Oo nga pala. We're Enemies.

Pero hindi ko matanggap na kinuha niya yung cake na dapat para sakin!

Bwisit ka sin! bwisit ka sin! my araw ka din sakin!

LINTIK LANG ANG WALANG GANTI!!!

A/N: Late UD sarreh okay? haha.

Next UD ( Kei+Shine+Sin= ? ) 5.29.14