Dear Governor General

Lucia's POV

Oh shit! Where is my damned phone?

Nasa side table ko lang pala.

Habit ko na talaga ang magcheck ng phone ko pagkagising ko. Baka may mga updates dahil laging thru social media ang dissemination of information sa klase namin.

I'm Lucia Margarita delos Santos. Mahilig magmura pero mabait naman deep inside. I badly like history and time travel. Every single birthday ko na yatang hinihiling ang magtime travel kahit medyo imposible. My mom was an archaeologist and my dad is the COO of DSHoldings.

My mom died after she gave birth to my now 6 year old brother, Diego Alfonso. Iyon ang dahilan kung bakit mahal na mahal ko si Diego, because my mom suffered to give birth to him. Nagtataka ang mga tao kung paanong nagagawa kong mahalin si Diego when he was the reason why my mom died early. Hindi ko maatim na sisihin ang isang bata sa bagay na hindi naman niya ginusto. Sigurado akong gusto ni Diego na magkaroon ng isang ina. Isa pa, ayaw kong mawalan ng halaga ang pagkamatay ni mom kaya kaysa magalit ay minahal ko siya ng sobra. Yung pagmamahal na alam kong gugustuhin rin niyang ibigay sakaling nabuhay siya.

Oh my! 9:57 na! And I have a class by 10:15! Mamaya na lang ako maliligo.

Biglang may nagbukas ng pinto ng kwarto ko. I'll just check it later.

"Surpriiiise!"

"Happy birthday, Cia!"

Birthday?

I turned to them and saw them holding a cake with lighted candles.

Ngumiti lang ako. I wish you are here, Ma.

"Lucia, jusko. Palitan mo na ang wish mo this time. Yung makatotohanan naman," paalala sakin ni Leigh, pinsan ko.

"Ate," niligon ko si Diego na bagong gising lang din yata. Sabado kasi pero may klase ako, "Happy birthday, ate ko!"

Nilapitan ko ito at dali-daling binuhat. May inabot naman itong maliit na kahon sa akin. Saan kaya kumukuha ng pera itong batang to ay 100 lang naman ang bigay sa kanya kada araw.

I glanced at my cork-board para siguraduhing birthday ko talaga. 27th of December, 21 na ako.

I sighed. And just like the usual, "Sana makapagtime travel ako," I whispered, eyes closed, while I blow the candles.

"Pumanhik ka na, Lucing, sabayan mo ng mag-agahan si Salome," isang tinig ang narinig ko.

Ngunit sino si Salome?

And I know, then and there...

My wish is granted right after I open my eyes.