Αυτή η ψυχή άραγε να νιώθει;

Αυτη η ψυχη αραγε νιωθει; |Part 8|

Ισως πρεπει να απευθυνθω.. Ισως νιώσω καλυτερα αν μιλήσω κάπου. Το μόνο που με ενοχλεί είναι επειδή δεν μιλαω προσωπο με προσωπο με κάποιον απο το Χαμόγελο Του Παιδιού.. Από το τίποτα είναι κάτι κ αυτό..

Μάλλον θα πρεπει να σταματήσω να νιώθω τυψεις για γεγονοτα που δεν ευθυνομαι.. Χτες το βράδυ παλι το σκεφτόμουν να ξανα κάνω μια ακόμα απόπειρα , το εκανα πηρα μια χούφτα χάπια κ προσπαθησα να τα καταπιω αλλά επειδή δεν μπορω να τα καταπιω..
Τα ήπια με αλκοόλ με συγκεκριμενα ουίσκι γιατί έστω αν δεν πετύχαιναν τα χάπια να πετύχαινε κάτι με το αλκοολ καποια μίξη ή κάτι τέτοιο μετά για να "χωνεψω" τα χάπια εφαγα κ λίγο κ μετα με έπιασα κ ζάλη , επέστρεψα στο κρεβάτι κ ήθελα να κοιμηθώ αν το επόμενο το τίποτα πρωί δεν ζούσα θα ήμουν τόσο ευτυχισμένη... Αλλα δυστυχώς ξυπνησα κ ήμουν καλα.. μετα επειτα επειδή ειδα δεν υπάρχει αντίδραση επειδή έχω θεμα κ με τα δοντια μου πονουσαν εκείνη την ημερα κ πηγα ζήτησα απο το σχολείο να μου δώσουν φάρμακο κ μου δώσανε κ έτσι χαρηκα ισως με αυτό να γινόταν κάτι αλλά δεν..

Ελπίζω αυτή να ήταν η τελευταια μου αποπειρα κ να βρω συντομα ψυχολόγο γιατι μερα με τη μέρα χειροτερευω , πιστεύω πως το καταλαβαινεις κ συ αγαπητό μου ημερολόγιο πάντως αυτές οι στιγμές θα μου μείνουν χαραγμένες στην εφηβική μου ζωή , οπως κ το παρελθον δεν μπορω να το ξεχάσω..

Δεν μπορω να το ξεχάσω γιατι...