Aceleyle koşarken kolumdan biri tuttu ve beni boş bir odaya çekti. Olamaz yine mi Min ho bıktım bu çocuktan, tam üstüne düşmüştüm. Bana hayran bir şekilde bakıyordu.
Konuşma:
Eun Hee: Bırakırmısın beni, her yerde önüme çıkıyorsun. Küçüklüğümden beri peşimi bırakmadın zaten.
Min ho: Senin peşini asla bırakmayacağım, çünkü sen benimsin ve hep öyle kalacaksın.
Eun Hee: Sen öyle zannet!!
Dedim ve kollarının arasından kurtulup üstünden kalktım.
Eun Hee: Bırak peşimi artık Min ho, anlayamadınmı hâlâ, seni sevmiyorum.
Min ho: Şimdilik gidebilirsin ama yine görüşeceğiz. Hoseok cezasını çekti ve eğer bir daha sana yaklaşırsa ve elini tutmaya kalkışırsa daha kötüsü olacak.
Onu daha fazla dinleyemedim ve hemen odadan çıktım. Bir dakika!! Hoseok'un kaza geçirmesiyle Min ho'nun ne âlâkası olabilirdi ki? Min ho'dan böyle birşeyi beklerdim. Hoseok'a birşey olursa onun Hoseok'a yaşattıklarının aynısının daha kötüsünü ona yaşatırdım. Hoseok'u çok merak etmiştim ve hemen onun odasına gittim. Odaya girdim ve gördüklerim karşısında şok oldum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hope In School
ФанфикDaha çok küçük birer çocukken birbirlerine evlilik sözü vermiş olan üniversiteli aşıkların hikâyesi....ama aralarını bozan birşey olabilir...yoksa o...
