Moonlight • Charlie Lenehan

2

-April, hej. - ustał zdziwiony

-Charlie. - oniemiałam.

Bardzo wyrósł od czasu kiedy się spotykaliśmy. W sumie mieliśmy po pięć lat to czego ja się spodziewałam.
Podszedł do mnie bliżej i delikatnie objął w talii przysuwając do siebie. Otuliłam jego kark rękami i poczułam jego wyraźny zapach drogiego perfumu. Staliśmy tak dość długo bo jednak piętnaście lat znajomości poszło w niepamięć.

-Nie przeszkadzam wam? - podeśmiał się z nas.

Odeszliśmy od siebie. Wróciłam się po moje rzeczy i weszłam do pokoju.

-April! - głos Devriesa dobiega z dołu.

-Tak? - staje przed schodami.

-Jedziesz dziś ze mną i Charliem oraz naszymi znajomymi na ognisko nad jezioro? - uśmiecha się szeroko pokazując zęby.

-Nie wiem, nie chce robić kłopotu.

-Kłopotu? - dodaje Charlie. - Chodź będzie fajnie. - przekonuje.

-Dobra, o której? - ulegam.

-Na dwudziestą bądź gotowa. - blondyn puszcza oczko a następnie opuszczają dom.

Wzruszam ramionami do pustej przestrzeni i wracam do pomieszczenia. Stwierdziłam, że jest dość wcześnie więc mam dużo czasu na odpoczynek po podróży. Położyłam się na łóżku i odkryłam miękkim kocem który od razu zmusił mnie do snu.

*

-April. - słyszę kojący głos.

Otwieram oczy i widzę Charliego.

-Tak? - przecieram oczy.

-Wstawaj, zaraz jedziemy. - znowu czuje jego mocne perfumy.

-Okej, okej - podniosłam się.

Chłopak wyszedł a ja wzięłam się za szukanie ubrań które wcześniej stwierdziłam, że ubiorę. Założyłam szare szmaciane spodenki z białymi sznurkami i wstawkami do tego pudrowo-różowy obcisły top. Poszłam do łazienki ze swoją kosmetyczką w celu zakrycia piegów które pokrywają całą moją twarz, strasznie ich nie lubię. Nic to nie dawało więc odpuściłam. Spojrzałam w moje jasne niebieskie oczy i starałam opanować mój gniew. Związałam moje długie blond włosy w koka i zeszłam na dół gdzie czekali chłopcy.