Hamile olan sevgili sarışın kuzenim, gebelikle ilgili
okuduğun; "Bebekler zekalarının %80'ini
anneden alıyorlar." makalesinden sonra panikle
bana dönüp; "Ay inanmıyorum. Bana ne kalacak
o zaman?" diye sorduğunda sana; "Üzülme öyle
bile olsa senin kaybedeceğin bir şey yok!"
diyemedim ya! Lanet olsun içimdeki insan
sevgisine!..
Bir alkış da sınava giderken, 1 GB'lık flash disc'e
Kur-an'ı Kerim ve dualar atan, sonra da boynuna
asan ve cevşen niyetine kullanan kardeşime
gelsin...
— Beni arzu etmişsiniz komutanım!
diyen ve Yüzbaşı’nın:
— Seni ne arzu edecem lan!"
kükremesiyle yollara düşen Mehmetçik
için kocaman bir alkış lütfen...
İlk genelev deneyiminde heyecandan
ne yapacağını şaşırıp, kadına;
— Bakire misiniz? diye soran ben mi,
yoksa;
- Evet bakireyim, kendimi sana
sakladım, diye yanıt veren hayat kadını
mı alkışı hak etti karar veremedim...
Fazla kilolarından şikayet edip,
akupunktura gitmeye karar veren
tombik anneme babamın yorumu:
— Sana bu saatten sonra inşaat çivisi
çaksak fayda etmez hanım...
O günden beri küsler, barışmalarını
bekliyoruz..
Annem babamın içki içmesine tepki
gösterir her zaman. Babam
arkadaşlarıyla içerken bir gün
arkadaşı:
— Maydanoz al, yenge anlamaz,
demiş.
Ve gecenin bir yarısı bizi gülme krizine
sokan son. Ayakta zar zor duran bir
baba ve elinde bir demet maydanoz...
Hayatımda ilk kez, bugün kaşlarımı
düzelttirmek için berberime:
— Ali Abi, bu kaşları düzeltebilir
misin? dedim.
— Ne demek, bütün ibnelerinkini ben
düzeltiyorum zaten, dedi.
Peki ben kaşları düzelttirdim mi?
Düzelttirdim. Bahşiş de bıraktım mı?
Bıraktım. Bir daha Ali Abi'ye gider
miyim? İbnelik değil mi, gitmem artık!..
Babamın karşı komşusu hakkında
yorumu:
