จันทราประทานนาง

กำเนิดนาง[2]

วังหลวง

" หมิงฮวาไหนเอาหลานมาให้แม่ดูหน้าหน่อยสิ "

จางหวงกุ้ยเฟยเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางยื่นมือออกมารับหลาน พระพักตร์นั้นยิ้มแย้มทั้งเอ็นดูหนูน้องผู้มีศักดิ์เป็นหลานที่อยู่ตรงหน้านั้นน่ารักน่าชังแก้มทั้งสองข้างเป็นลูกซาลาเปาช่างน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก

" เหลนหญิงคนแรกของทวดช่างน่ารักเสียจริง ข้าจะประทานชื่อให้นางใหม่พวกเจ้าคิดว่าอย่างไร "

ฮองไทเฮาเห็นความน่ารักอันมากล้นของนางจนคิดว่าหากได้ชื่อที่น่ารักคงจะเหมาะกับนางมากแน่แต่ถ้าหากได้ชื่ออันเป็นชื่อของแคว้นคงจะเป็นเกียรรติแก่ตัวนางเองเป็นแน่หากแต่นางในตอนนี้ก็มีชื่อที่ดีอยู่แล้วอืม...งั้นเอาเป็นชื่อเล่นของเจ้าละกันเนอะเหลนน้อยของทวด ฮองไทเฮาคิดในพระทัย

"เจ้าคิดว่าอย่างไรหลี่เอ๋อร์"
ฮองไทเฮาเอ่ยถามฮ่องเต้พระโอรสของพระองค์

"เสด็จแม่ว่าอย่างไรลูกว่าตามพ่ะย่ะค่ะ"
ฮ่องเต้ตรัสตอบพระมารดาอย่างนอบน้อม

"งั้นซีอวิ๋นเป็นอย่างไร พวกเจ้าชอบไหม"

"ชื่อจากแคว้นซีอวิ๋นนะหรือพ่ะย่ะค่ะ"

"ใช่ เจ้าชอบไหมอวิ๋นเอ๋อร์"
ฮองไทเฮาผินพระพักต์ทอดพระเนตรมองทารกน้อยในอ้อมแขนของจางหวงกุ้ยเฟยอย่างเอ็นดู ราวกับเฟิ่งซูเซียวที่บัดนี้เปลี่ยนชื่อเป็นซีอวิ๋นรับรู้ได้ ทารกน้อยยิ้มแย้มและหัวเราะออกมา

ด้วยความรักความเอ็นดูของฮองไทเฮาและฮ่องเต้ที่มีมากล้นต่อทารกน้อยเฟิ่งซีอวิ๋น ก่อกำเนิดความริษยาในใจของหลันฮองเฮามากขึ้นเป็นเท่าตัว บรรยากาศชื่นมื่นของครอบครัวทำให้นางผู้มีศักดิ์เป็นรองเพียงฮองไทเฮาและฮ่องเต้ ส่งสายตาอิจฉาริษยาไปยังทารกน้อยในอ้อมกอดของจางหวงกุ้ยเฟยและตัวจางหวงกุ้ยเฟย หลันฮองเฮานึกย้อยกลับไปถึงก่อนนางรับตำแหน่งฮองเฮา