จันทราประทานนาง

กำเนิดนาง [1]

วังโจวอ๋อง

ร่างกายกำยำสมกับเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งจักรวรรดิต้าตงโจวอ๋องเฟิ่งหลันหลิงแม้อายุจะล่วงเลยมาถึง34ปีแล้วก็ตามเดินวนไปมาหน้าตำหนักเยว่เทียน

" ท่านพ่อท่านแม่คลอดน้องหญิงหรือยังขอรับ "

เฟิ่งอู้เฉียงกงจื่อใหญ่แห่งวังโจวอ๋องวัย10ปีเงยหน้าถามบิดาหลังจากรออยู่หน้าเรือนใหญ่เป็นเวลาหลายชั่วยามแล้วมารดาก็ยังไม่มีทีท่าจะคลอดน้องสี่ของเขาเลย

" ใช่ๆ ท่านพ่อข้ารอจนเลิกตื่นเต้นเเล้วนะ "

คราวนี้เป็น เฟิ่งผิงหนิง กงจื่อสองแห่งวังโจวอ๋องในวัย8ปีเอ่ยขึ้นใบหน้าหล่อเหลาออกอาการเบื่อหน่ายอย่างที่สุด

" พี่รองท่านก็รอน้องสี่อีกหน่อยจะเป็นไร "

เฟิ่งเม่ยหลงกงจื่อสามแห่งวังโยวอ๋องในวัย7ปีเอ่ยปลอบใจพี่รองผู้เบื่อง่าย

" พวกเจ้าจะให้ข้าทำอย่างไรเล่าในเมื่อน้องสี่ของพวกเจ้าไม่ยอมออกจากท้องแม่พวกเจ้าสักที "

ผู้เป็นบิดานั่งลงและเอ่ยกับเหล่าคุณชายด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดนี่มันก็ยามจื่อเข้าไปแล้วน้องหญิงของข้าจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้โจวอ๋อง เฟิ่งหลันหลิงได้แต่กลัดกลุ้ม

อุแว้ อุแว้ อุแว้ เสียงอ้อแอ้ของทารกแรกเกิดดังก้องไปทั่วตำหนักเยว่เทียนบ่าวรับใช้ร่างท้วมวิ่งออกมาจากตำหนัก

" โจวอ๋องเพคะ โจวหวังเฟยทรงคลอดแล้วเพคะ "

บ่าวรับใช้ร่างท้วมนั่งลงคำนับโจวอ๋องบอกถึงข่าวดีของวังโจวอ๋องในวันนี้ค่ำคืนแห่งการไหว้พระจันทร์ค่ำคืนที่พระจันทร์สว่างไสวที่สุดในรอบปี

โจวอ๋องได้ยินดังนั้นจึงรีบวิ่งเข้าไปหา
โจวหวังเฟย ฟ่านหมิงฮวาในอ้อมแขนของโจวหวังเฟยมีทารกน้อยแรกเกิดน่ารักน่าชังกำลังร้องไห้งอแงเสียงดังเมื่อเห็นคนเป็นพ่อก็หัวเราะชอบใจ พี่ชายทั้งสามของนางวิ่งเข้ามาทีหลังเป็นน้องสาวก็เกิดความเอ็นดูทารกน้อย