Bittiği Yerden...

Başka bir hayata adım

Annemden bana kalan küçük dağ evinde sessizlik hakimdi.Kahvaltı hazırlamıştım ve Evren ile birlikte sadece çatal bıçak seslerinin arasında yiyorduk.En sonunda sessizliği bozup "Kesin dönüş mü?"diye sordum."Bu senin cevabına bağlı."dedi daha erkeksi çıkan ses tonuyla. "Ama önce anlat." dedi."Nasıl bu hale geldiğini magazinlerden değil senden duymak istiyorum.".dedi.Derjn bir nefes alıp başladım anlatmaya.

"Son beş aya kadar her şey normaldi.Beni bu halimle bile seven birini bulduğumu düşünüyordum.Yani bilirsin,ne güzel bir fiziğim var ne de güzel bir yüzüm.Sadece zenginim."dedim ve sözümü kesti. "Sen salaksın biliyor musun?Fiziğin güzel olmaya bilir ama yüzün ve kalbin herkesten daha güzel ve ben hala inanamıyorum.Bir kız nasıl olur da 10 yıl sonra bile kendini küçümsemeye devam eder.Neyse devam et."dedi.
Derin bir nefes daha alıp anlatmaya devam ettim."Babamın cenazesinde ilk defa dünyaya  görünmüştüm.24 yaşımda ilk defa Soner Güçsel'in kızı yüzünü göstermişti.Tabi herkes güzel bir şey bekliyordu sanırım. Onlar için bir hayal kırıklığıydım.  Ama umurumda değildi. Cenaze töreni bittikten sonra ben hala mezarının yanında ağlıyordum.Yağmur yağıyor ve hava karamaya başlamıştı.Tek başıma olduğuu sanıyordum ama beni sevdiğini sandığım adam da oradaydı. Utku Karal ...Karal Holdingin küçük oğlu.Bana bir mendil uzattı ve ıslanmamam için şemsiyesini benim üzerime tuttu.Her kız için zor anında yanın da olan birinin, kız için başka bir anlamı vardır.Benim için de öyleydi. Beni önemseyen biri var sanmıştım. Ailemden kalan tek kişi de öldükten sonra bir tutunacak dalım olmuştu.Cenazeden bir kaç gün sonra Utku yanımdan hiç ayrılmadı. Avukatlar gelip mirası açıklarken de,ilk kez şirkete gittiğimde de.Kendimi toparlayıp şirketin başına geçmeliydim.Babamın bütün emekleri oradaydı.Artık her sabah şirkete Utku ile beraber gitmeye başlamıştık.Bütün çalışanlar bani kötü gözlerle bakıyordu ama sözde hep bir yağ çekme çabası vardı.Utku ile daha da yakınlaşmıştık ve onların şirketleriyle büyük bir anlaşma yapmıştık.Utku'ya güvendiğim için de çok ayrıntılı bakmamıştım sözleşmeye .Cenazeden iki ay sonra Utku ile sevgili olmuştuk ve onun çevresinden de arkadaşlar edinmiştim.Güzeldi o zamanlar. Daha doğrusu neler olacağını bilmeden önce güzeldi. Her sabah Utku ile holdinge gidip beraber dönüyorduk. İki ay daha böyle devam etti.Daha sonra işler yavaş yavaş sarpa sarmaya başladı.Holdingden o gün beraber değil de ayrı dönelim diye sözleşmiştik.Utku o gece eve saat 03.00 gibi döndü .Onu beklerken koltukta uyuya kalmıştım.Yanına gidip yanağına dokunup nerede kaldığını sorduğumda gülüp.'Ben de bir erkeğim .'deyip pis bir gülüş atmıştı.Fazla alkollüydü ben de o yüzden takmadım.Üst kata yatak odasına çıkmama yardım ettim ve yatağa yatırdım. Ben de her zaman ki gibi yanına yattım.Bana arkadan sarıldı ve 'Senin enin mi büyümüş aşkım.Neyse bu geceyi tekrarlayalım. 'dedi.Fazla safmışım bunu da anlamadım.Bir hafta sonra ise holdinge işler batmaya başladı.Borçlar bir hayli artmıştı.Çalışanların paraları ödenemiyordu. Batıyordu koskoca şirket.Haciz gelmeden  bir gün önce de  Utku yanın da sevgilisiyle gelip.'Teşekkürler çirkin kız.Salaklığın sayesinde bizim holding kurtuldu.Sizinki biraz battı sanki.'deyip sevgilisiyle gülerek uzklaşıyordu ki durup 'Bu arada hiç sevgili olmamıştık.Benim sevgilim yanımdaki güzellik.'deyip gittiler.Arkalarındaki harabe bir ben bırakıp öylece uzaklaştılar. O andan sonra hiç bir şey düşünemedim.Holdingden koşarak çıkıp arabayla buraya geldim.O zamandan beri aynı şekilde her akşam kör kütük sarhoş olup ,ayaklarım uçurumdan sarkarken ağlıyorum ve bir süre sonra sızıyorum." dedim.İşte senin Selinay'ın.

Evren buruk bir gülümse takındı yüzüne."Yanılıyorsun Erva.Sana eskiden de erva derdim hatırlıyor musun?Herkes sana çirkin derken ben sana güzel anlamına gelen adın olan Erva derdim.Çünkü benim gözümde her zaman güzeldin.Ayrca da çok güçlüydün.Seni itip kakarlardı.Sonra ben seni kurtarmaya çalışırken beni de yere ittirirlerdi ve sen öfkeyle kalkıp beni korumaya çalışırdın.Asla onların önünde ağlamazdın.İşte bu yüzden sen çok güçlüsün Erva."dedi.

"Haklısın bir zamanlar öyleydim.Her şeye rağmen ayakta durmaya çalışırdım.Artık öyle değilim.".Değildim ve bu halim beni nefessiz bırakıyordu sanki.Boğuluyor gibi hissediyordum ama elimden de hiç bir şey gelmiyordu.

"Şimdi bana bakıyorsun."deyim yüzümü ellerinin arasına aldı."Benimle yurtdışında Erva Hanım olarak devam edeceğin hayatına gidiyoruz.İtiraz kabul etmiyorum.Ayrıca holdingini satın aldım.Bir süre sen geri dönüş yapıncaya kadar emin ellerde beklemede.Bir nevi holdingini dondurdum yani.Şimdi bavulunu hazırla.Amerika'ya uzun bir yolculuğumuz var .Uçak gece 04.00'te."dedi.Uzun bir süre dinlenmek ve intikama için hazırlanmak...Sanırım bana gerçekten iyi gelecekti.

"Neden bekliyoruz ki?Burada yanıma almamı gerektirecek hiç bir şey yok.Direk yola çıkalım.Uçağı erkene al."dedim.

Minik bir tebessüm oluşmuştu her ikimizinde yüzünde."İşte benim tanıdığım Erva. İşte benim güçlü arkadaşım."dedi Evren işte o minicik tebessümüyle birlikte.

Herkese merhabalar.Ben sayın yazarınız.Yazım hataları varsa affola.Yeni bölüm ne zaman gelir şu anlık bilemiyorum ama okunma oranı artar ve oy,yorum artarsa bir düzene tabiki bağlamam gerekir ama şimdilik her şeye hazırlıklı olun lütfen. 😊😊