Κεφάλαιο 13

3.7K 133 0
                                    

"ζωή σε εσάς"

Αυτό άκουγα από το πρωί δεν μπορούσα να το πιστέψω
Εχθές τρώγαμε όλοι μαζί και σήμερα δεν υπάρχει
Γιατί
Γιατί να μην προλάβει να γίνει παππούς
Γιατί μου τον πήρες έτσι ξαφνικά
Δεν ήμουν κοντά του
Συνχωραμε μπαμπα

Με μάτια κόκκινα από το κλάμα και με μαύρα ρούχα καθόμουν άμυλιτη στην καρέκλα κοιτώντας το πατωμα
Η μητέρα μου δεν σταματούσε να κλαίει
Ο Στέφανος ήταν εκεί δίπλα μου
"αγάπη μου σε παρακαλώ σκέψου το παιδί μας"
Αυτό μου έλεγε
Πονούσα
Εγώ έχασα τον πατέρα μου και εκείνος τον καλύτερο του φίλο
Τόσο ξαφνικά

Αφού τελειώσει η κηδεία γύρισαμε σπίτι έβαλα την μητέρα μου να ξαπλώσει
Ήταν κουρέλι
Δεν θα την άφηνα μόνη της

"κοιμηθηκε"
" ναι τώρα μόλις "
" πήγαινε και εσύ να ξεκουραστείς"
"δεν θέλω Στέφανε"
"αγάπη μου σε παρακαλώ και ο πατέρας σου θα ήθελε να είσαι καλά και εσύ και η μητέρα σου σας θέλει καλα έχεις και μια ψυχή μέσα σου"
"εντάξει πάω εσύ"
"θα κάτσω λίγο εδώ"

Σηκώθηκα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου
Στο δωμάτιο μου είχα να μπω από προχθές γιατί δεν κοιμόμουν συνέχεια εκεί αλλά κάθε μεσημέρι τρώγαμε μαζί
Ξάπλωσα στο κρεβάτι
Κάποια στιγμή κάτω από το μαξιλάρι Έπιασα ένα χαρτί
Το πήρα στα χέρια μου και το άνοιξα

" κόρη μου μονάκριβη μου κόρη όταν θα διαβάζεις αυτό το γράμμα δεν θα είμαι κοντά σας θέλω να είσαι δυνατή και να είσαι δίπλα στην μητέρα σου θέλω να χαμογελάτε ξέρω ότι σε αφήνω σε καλά χέρια ο Στέφανος σε αγαπάει
Και ξέρω ότι θα μπορέσει να σε κάνει ευτυχισμένη
Θα σας προσέχει και γιαυτό είμαι σίγουρος
Σύγνωμη αν μερικές φορές άθελά μου σε πλήγωσα το έκανα γιατί ήθελα το καλύτερο για σένα
Έγινες γυναίκα κόρη μου σε λίγο καιρό θα φέρεις και εσύ το δικό σου παιδί
Αλλα για μένα και για την μητερα σου θα είσαι πάντα το μωρό μας
Δεν θα σας αφήσω ποτε
Αν γεννηθεί αγόρι να του δώσετε το όνομα μου να χαίρομαι από κει ψηλά που ειμαι
Σε φιλώ κόρη μου και σε αγαπώ"

Άρχισα να κλαίω με λυγμους
Το ήξερε ήξερε ότι θα πεθάνει
Έπεσα στο κρεβάτι και άρχισα να κλαίω δυνατά
Πονούσα Πονούσα πολυ
Με πήρε ο ύπνος με το γράμμα αγκαλιά


" Στέφανε "
" κυρία Άννα γιατί σηκωθηκατε"
" η κόρη μου"
" κοιμάται "
" πήγαινε και εσύ παιδί μου"
"εντάξει αλλά πηγαίνετε να ξαπλώσετε"
"θα πάω θα πάω"

το Απαγορευμένο Where stories live. Discover now