Dostluk ve Sevgi Kampı

Üzülme Sen

            Her yer karanlıktı diğerleri kampa dönmüştü.Ömer hastanedeydi,Ecrin'de öyle Ecrin Ömer'in yanında olan koltuğa oturdu.Gözünü ondan ayıramıyordu.Ömer gözlerini açtı onu gördü.Ecrin sevinip yanına gitti.Yanağını öptü.Ömer''Sen ağladın mı yoksa?''dedi.Ecrin gözyaşlarını sildi.Ağlamaktan gözleri morarmıştı.Ömer tekrar gözlerini kapattı.Sabaha kadar uyudu.Sabah kalktığında kolundaki iğneler çıkarılıyordu.Taburcu ediliyordu.Ecrin ona bakıp gülümsüyordu.Ömer ise aklından kızı çok üzdüm ben ya diye geçirdi.Onun keyfini yerine getirmesi gerekiyordu.Hastaneden sonra otoparka gittiler,Motor paramparça haldeydi.Ömer kazanın ne kadar büyük olduğunu anladı.Fakat bunun geri dönüşü yoktu.Bundan sonra hızlı gitmeyecekti.Kampa dönmeden önce motoru kaskoya verdi.Kampa doğru yola çıkıyorlardı.Ömer hala kaza anını aklından silemiyordu.Üzgündü ama bunu belli etmiyordu.Hala ağrısı vardı.Kampa gelince Ömer'in etrafını herkes kapladı.Geçmiş olsun dediler.Murat Hoca en sonunda araya girdi ve ''Tamam çocuklar Ömer'in dinlenmeye ihtiyacı var.''diyerek kalabalığı dağıttı.Ömer Hakan'ın yanına doğru gitti.Hakan da çok şükür bir şey yoktu.Biraz konuştular oyalandılar.Gelen geçen Ömer'e kaza nasıl oldu gibi sorular soruyorlardı.Ömer çok çabuk iyileşmişti.Çünkü kabza hala yanındaydı.Kabzayı Hakan'a uzattı ve ''Al bunu bu gece sende kalsın anladığım kadarıyla bizi iyileştirme gücü var.''dedi.Hakan teşekkür etti.Cidden de aniden etkisini görmeye başladı.Ecrin Ömer'in yanından ayrılmıyordu.Ömer komik espriler yapıyordu ki Ecrin'in keyfi yerine gelsin diye...Ecrin'e dedi ki ''Ecrin sana söz veriyorum hep yanında olacağım.''Ecrin Ömer'in omzuna kafasını koydu.''Saol.''dedi.Akşam oluyordu.Bir telefon geldi Ömer'e...Ömer ''Alo,kimsiniz?''dedi fakat cevap gelmiyordu.Ömer bu olaydan biraz tırsmıştı.Etraf akşamları zaten ürkütücüydü bir de telefon gelince...Ömer'in uykusu gelmişti sonuçta büyük bir ameliyat gerçekleşmişti.