Annemin Arkadaşının Oğlu

"Annneğ. Gitmiyelim anneğ. Bak ne güzel evimizde yemek yemek varken niye gidiyoruz misafirliğe anneğ."

"Sus kız. Anneye cevap verilmez."

Annemin her fırsatta söylediği cümleye içimden dil çıkarıp odama gittim. Hayır ne gerek var misafirliğe. Helede gittiğimiz kişi Esin teyzelerse. Ay o kadının bi çocuğu var. Mübarek meteorlukta sınıf atlamış. Şimdi o zaman niye gitmiyosun amk salağı diyebilirsiniz. Ama tabikide bunun bi sebebi var. Ben zamanında acaip şekillerde rezil oldum o çocuğa. O çocuğun adıda Alp olur. Ama benim melek yüzlü şeytan validem yüzünden gitmek zorundayım.

Şuan, 5 tane kocakarı + benim annem + esin teyzenin dedikodularını, yani Zeliha adlı şahsiyetin torunun bi çocuğa kaçmış olduğunu, büyük bir titizlik, adeta bir FBI'da çalışan ajan edasıyla konuşmalarını dinliyorum. Son dakika haberi; kaçtığı çocuğun adıda Mahmut'muş. Hay Mahmut ben senin. Senin yüzünden çektiğim şu eziyete bak.

"Annesi bi üzülmüş bi üzülmüş. Hayır, Mahmut iyi çocuktur hoş çocukturda parası yoktur. Anneside iyi kadındırda biraz saftır...."

Bu şekilde bütün aile analizini yapan kocakarıya ağzım açık bi şekilde baka kalmıştım. E yok artık devenin bale pabucu. Alp'te aynı şaşkınlıkta kocakarıya bakarken, konu bi şekilde dağıldı. Birden sessizlik oluşunca, bu sessizliğin fırtına öncesi sessizlik olduğunu bileydim eyeydi.

"Ayy, Alp'le Gamze evlense ne güzel oluur."

Ağzında yemek varken konuşan ve ağzındaki her bi boku gördüğüm kocakarı ne dedi? Yaşımız kaç başımız kaç lan bizim? Yaşım 16, başım 6 bbq .s Alp anın verdiği şokla ağzı bi karış açık kocakarıya bakıyodu. Sinek kaçıcak canım, sinek.

"Benim zaten bir sevgilim var, teyze." Diyip kocakarıyı göt, benide pişman etti mükemmel Alpciğimiz.

"Evet, benimde sevgilim var."

Hadi ya? Sevgilim mi var? Ne dedim lan ben?! Oha harbi sevgilim var dedim. Ne gezer olum bende sevgili şu tipe bak. Sonrada çay demle huahah. Şu durumda bile espiri yapabiliyorum ya. Ama harbi boku yedim yani.