Lara's Great Love

One- shot story

Epilogue

Ako si Lara... 

Hindi ko alam kung saan ako pupunta.. Nag-iisa sa lugar kung saan napakaraming taong lumalayo sakin. Di nila ako kinakausap o kahit ang pakinggan lang ako. Ni hindi ko alam kung sino ba talaga ako. Sino ang mga magulang ko? Saan ako nakatira? Ang alam ko lang may isang taong nakakapagpatibok ng puso ko. Ang problema? Di niya rin ako kinakausap at pinapansin. Sundan nyo ang istorya ng buhay ko..

Naglalakad akong mag-isa sa isang madilim na kalsada. Ni hindi ko alam kung saan ako patungo. Hanggang sa.....

makita ko siya........

I tried to call him pero hindi niya ako pinapansin. Ewan ko ba, nasasaktan ako. Ano bang nangyayari? Hindi niya rin ako naririnig? Pero bakit? Ganto na ba siya kagalit sakin? Paano naman yung kami? Tinitigan ko lang siya. Sinusundan. Nakangiti siya

 pero hindi sa akin. I smiled. :)

Habang naglalakad kami (sinasabayan ko silang dalawa), hindi ko maintindihan pero parang hindi nila ako nakikita. Ayaw ko siyang lapitan. Natatakot ako. Hindi ko alam kung kakayanin kong ginaganito niya ako. Pero bakit siya nagbago?

Ako si Lara. Naglalakad kasunod ng lalaking mahal ko. Hindi niya ako napapansin dahil busy siya sa ibang babae. :'(

Masakit pero sino ba tong babae nato. Hindi ko siya kilala ni hindi malinaw yung mukha niya. Parehas silang nakangiti at magkayakap habang naglalakad. Natigil sila sa isang lugar. Pamilyar sa akin yung lugar pero hindi ko yun maalala. Hanggang gabi wala silang ibang ginawa kundi ang maglambingan. Pagkahatid niya sa babaeng yun, nagmaneho na siya. Sumabay ako sa kotse niya. Ngumiti siya sa akin. Ganun din ako sa kanya pero may iba sa tingin niyang yun. Sinubukan ko siyang hawakan pero umiwas siya kaya nalungkot ako. Tumigil siya sa isang bahay. Oo, bahay niya siguro to. Pagtigil niya bumaba na siya. Nilock niya. Sinaraduhan niya ako.

.....

.....

.....

.....

.....

Kinabukasan...

Nakita ko siyang nakaupo sa upuan sa may garden niya. Tulad kahapon, di niya ako napapansin. Lumapit ako. Tinitigan ko siya. Ang gwapo-gwapo niya. Sana mapansin mo na ako, mahal ko. May tumawag sa kanya at nagmadali na siya. Iniwan na naman niya ako. 

Maraming linggo ang lumipas pero walang pagbabago. Mukhang hindi niya ako nakikita. :( Kailan kaya niya ako mapapansin? Sana, dumating na ang panahon na yun.

Gabi na nang bumalik siya. :( Kumain na kaya siya? Sinundan ko siya sa kwarto niya. Mukhang matutulog na. Dumiretso siya sa kama at dumapa doon. Tulad dati, ako tagatanggal ng sapatos niya.

Nilapitan ko siya at tinitigan muna ang mukha niya. Hinawakan ko ang noo niya.

 O_O 

NO. THIS CAN'T BE! :'( 

I can't believe this. 

...........