𝐄𝐎𝐍 | 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 ✓

II

Karşımdaydın işte, fakat ne sana dokunabiliyordum ne de bir ses çıkarabiliyordum.

Arkadaşlarınla gülüşüp eğleniyordun, keyfin de yerindeydi.

Gülüyordun,

Gülüyordum...

İstemsizce bedenim senin tepkilerine göre şekilleniyordu.

Sanki bir sanatçının elinden çıkmış gibi görünen yüz hatlarını kazıdım hafızama, birer birer...

Beni görmüyordun.

Tanımıyordun.

Ama ben senin hakkındaki her şeyi biliyordum.

Taehyung, üzgünüm kısacık bir ara vermem gerekiyor senin şaheser halini izlememe.

Susadım ve su almam lazım. Aslında bana sorarsan benim suyum, yemeğim, eğlencem ve diğer her şeyim sensin.

Fakat yaşamsal faaliyetlerimi sürdürebilmek için su da içmem gerekiyor.

Zor da olsa kalkıp kantine adımladım.

Yanından geçerken bile heyecanlanıyordum sana nasıl yazdığım mektupları verebilirdim ki?

Suyumu alıp arkamı dönmüştüm ki kafamda bir acı hissettim.

Başımı kim olduğuna bakmak için kaldırdığımda seni bulmayı beklemiyordum.

Gülümsemiştin bana, özür dilemiştin.

Nabzım yükseliyordu.

Aynı zamanda yanaklarım alev almışlardı bile.

"İyi misin?"

Soruna yanıt olarak sadece kafamı yukarı aşağı hareket ettirebilmiştim.

Acaba korktuğum kadar kötü değil miydin?

Ne yazık ki

Bilmiyordum.