Bugün de, yine sınıftaydık işte.
Hem de ilk defa seninle yalnızdım.
Acaba seninle konuşmaya çalışsam konuşur muydun benimle? Cevap verir miydin sorularıma?
Gizlice sana bakıyordum kafamı koyduğum sıradan.
Arkalara gizlenmiştin, neden peki?
Yoksa benim seni izlediğimi fark edip benden mi kaçıyordun?
Öyle bile olsa dünyada tadabileceğim tek zevkti senin her hattını doyasıya izlemek. Bunu elimden alman haksızlık olurdu.
Önce kaşların çatıldı sonra ise muzipçe sırıttın.
Senin bu tepkiyi vermene sebep olan neydi ki o telefonda?
Ayıp şeylerin mi peşindeydin yoksa?
Bilmiyordum...
Bir ara telefondan gözlerini kaldırıp etrafa bakındın. Tutsağı olduğum o gözlerini benimkilerle buluşturduğunda midemde oluşan kasılmaları tarif edemezdim sana.
Bir şey isteyecektin sanırım ya da soracaktın, ama vazgeçmiş olacaksın ki döndün telefonuna.
Ne diyecektin ki? Neden vazgeçmiştin? Yoksa bakışlarımı mı sorgulayacaktın?
Dur, yapma sakın çünkü verecek bir cevabım olmaz sana.
Susar kalırım karşında umarsızca...
Derin bir nefes alabilirim sanırım? Artık benimle ilgilenmiyorsun çünkü. Gerçi daha önce de hiç ilgilenmedin ki.
Zil çalıyor ve ne yazık ki o ayrılık vakti geldi çattı.
Telefonunu kapatıp cebine atıyorsun, çantanı kaptığın gibi sırtına yüklenip yanımdan geçiyorsun.
Sen giderken arkanda kalan parfüm kokun beni aptallaştırıyor.
Arkandan elimi uzatıyorum gitme diye fakat bir yandan da tedirginim ya aniden arkanı dönersen diye.
Öyle de oldu...
Garip bir varlıkmışım gibi bakıyorsun şimdi de bana, belli bir cevap bekliyorsun bu hareketimin sebebine dair.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐄𝐎𝐍 | 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 ✓
Fanfiction[TAMAMLANDI] Her günümü seninle senden habersiz dolu dolu yaşıyorum... 》05/10/2019《 》08/10/2019《 ©️ Vaℓeria☆