Seni Böyle Sevdim #yavbah (Söz'de Hayaller) (Değiştirilerek yazılmıştır.)

0.0

#BAHAR#

Ablam hastaneye kaldırılmış! Koşa koşa hastaneye gittim ve şeffaf döner kapıdan sekretre doğru yöneldim. 

"Ablamı buraya getirmişler haberiniz var mı?"

"Yukarıdan sağda 5. kapı"

"Teşekkürler"

Asansör ile uğraşamayacaktım, hem asansör fobim vardı benim. Merdivenlerden soluk soluğa koşarak çıkarken ayağım takıldı. Allah'ım sen bana sabır ver. Hemen doğrulup devam ettim koşmaya. Nefes nefese kalmıştım. 

"Anne?" dedim titrek bir sesle. Ardından göz yaşlarına boğuldum ve sarıldık. O sırada Yavuz yani ablamın sevgilisi geldi ve,

"Haberi duyunca ben de çok üzüldüm. Ama merak etme İpek güçlü kızdır, bunu da atlatır o.",dedi.

"Yavuz gerçekten ablam iyileşicek mi dersin?" ,dedim telaşla. Annemin yanındaydım. Ne demiştim ben! Yavuz'a Yavuz demek yerine Yavuz Ağabey dememi isterdi. Sonuçta 'ablamın sevgilisi' benden beş yaş büyükmüş gibi ağabey demek hoşuma gitmiyordu.

Annem şiddetli bir şekilde beni uyarmak istermişcesine öksürdü. Annemle göz göze gelmemek için arkamı dönmedim hiç. Ve göz yaşlarımı sildim.,

''Neyse,..'' ve bu sözden sonra yumuşak koltuklara gidip duvara boş boş baktım. Ablama da bakamıyorum perde kapalı ne yapayım, 

Kollarımı birbirine kenetledim ve ağlarken akan burnumu çektim. Nefesimi verdim.

Kısa sürede doktor çıktı. 

Hemen ayağa fırladım ve,

''Ablam, o iyi mi? A-Ablam iyi mi?''

''Maalesef,-

''Maalesef ne, maalesef ne doktor maalesef ne doktor!?''

''İpek hanım hayatını kaybetti''

Yıkıldım. Resmen yıkıldım. O  an yere düştüm. Devrildim. Sadece buğulanmış bir şekilde beni taşıyan Yavuz'u annemin deyişiyle Yavuz Ağabey'i gördüm. 

Bulanık bir sesle,

''Bahar'' ''Bahar iyi misin Bahar?'' seslerini duyuyordum. Gözlerim tam anlamıyla kapandı.

#YAVUZ#

Bahar şu an oksijen alıyor. Gözlerini açmadı henüz..

Açtı! Sonunda gözlerini açtı.

#BAHAR#

''Yavuz...'' dedim, ''Neredeyim ben?''

''Sakin ol Bahar. Güvendesin.''

''Annemler, annenler.. Onlar nereye gitti?..''

''Eve gittiler ama seni beklemek istedim ben.''

Ne oluyordu bana? Ben iyi değildim.. Bana bir şey oluyordu ama bilmiyordum bunun adını.

#YAVUZ#

Ne oluyor bana? Ne yapıyorum ben? Saçmalama Yavuz.. Saçmalama. O senin eski sevgilinin kardeşi.... Ne oluyor sana Yavuz saçmalama!

Doktor geldi.

''Bahar hanım iyi misiniz?''

''Sağol iyiyim.''

''Sevgiliniz mi?''

 Şaşkınlıkla ben ona baktım, o da bana baktı. 

''N-ne sevg-gilisi ca-nı-nım... O s-sevgilim falan d-değil ki..'' ''D-değil mi Yavuz...''

''T-tabi ca-nı-nım. Ol-olur mu öyle şey..''

Ne oluyor bana, ne bu halim.. Kekeleyip duruyorum, kızarmış yanaklarım.. Saçmalama oğlum! Saçmalama! 

#BAHAR#

Ne oluyor kızım sana...Soktun yine başını belaya.. Ah Bahar ah..Saçmalama Allah aşkına ya! Ne oluyor kızım sana ya! Kızarmış yanaklarım, kekeleyip duruyorum mavişime. Mavişim ne Bahar! Saçmalamasana! Yuh Bahar sana da...Böyle devam et kızım..Böyle devam et rezil ol. Aferin! Aferin! Büyük bi başarı cidden...Aferin!

"Bahar hadi eve bırakayım seni.''

"G-Gerek yok Yavuz...''

''Olmaz öyle şey, bırakayım seni, yolumun üstü zaten,..Bahar.''

''Pekala, Yavuz.''

Hazırlandım ve çıktık. Taksi çağırdı, arabanın kapısını açıp yanıma oturdu. Elimi koltuğa uzattım ve Yavuz ile ellerimiz değdi hemen çektim ve anında yanaklarımın kızardığını hissettim, Yavuz'a baktım, bana baktığını fark edince gözlerimi hemen çektim. Sonra Yavuz'un telefonu çaldı.

'Buyurun komutanım?,'

'Tamam komutanım, yoldayım zaten. Hemen geliyorum.'

Telefonu kapattı, evime varmıştık. Benim kapımı açtı ve,

''Yavuz,'' dedim, arkasını döndü, ''Her şey için teşekkür ederim.''

Mavi gözlerine baktım. Bana bakıyordu. Gözlerinin içi gülüyordu. Sarıldım ve arkamı dönüp tekrardan gülümsedim, gülümsedi ve taksi hareket etti. Arkasından baktım. Ne oluyor? Bunu 100 kere soracağım her halde. Evime girdim ve yatağa kendimi attım. 

#YAVUZ#

Uyusam iyi olacak.