'Ik verveel me dood,' zei Justin.
'Ja, ik ook,' zei Roy geïrriteerd.
'Dammen, Schaken, al die stomme bordspellen.'
'Roy, zullen we voetballen?' riep Justin opgewonden.
'Ja goed idee.'
We liepen naar de tuin.
Onze tuin is super groot.
De deur was nog op slot.
Ik moest mama helemaal wakker maken om de sleutel te vragen.
We gingen een paar voetballen zoeken.
We hebben er twee gevonden.
Éen van FC Barcelona en éen witte met blauwe strepen.
Ergens achter in de tuin ligt de rest, maar ik heb geen zin om die te halen.
Ik pak de voetbal van FC Barcelona en daarna de witte met blauwe strepen om te kijken welke ik fijner vind.
Dat doet Roy ook.
We vonden allebij de voetbal van FC Barcelona het fijnst.
Ik zette twee goals neer.
Ik schoot op goal en toen Roy.
Zo deden we dat een tijdje.
Het stond 5-3 voor Roy.
Ik mocht schieten.
Ik schoot zo hoog dat de bal in de tuin tegenover ons huis terecht kwam.
Shit!
In dat huis woont niemand.
De mensen die daar woonden, zijn verhuisd naar Amerika.
Altijd als we in de tuin voetbalde schoten we de bal er nooit overheen.
Ach, dan pakken we witte bal met blauwe strepen.
We hadden de witte bal met blauwe strepen een eindje de tuin in geschoten.
We konden hem niet meer vinden.
We zochten ons helemaal kapot.
Mama ging mee helpen.
Roy ging aan papa vragen of hij ook even mee kon helpen zoeken.
Maar we konden papa ook niet vinden...
