Το Απαγορευμένο 2

Κεφάλαιο 9

"Μιχάλη Μιχαλάκη εσύ είσαι;"

"σου χώ πει να μην απομάκρυνεσαι"
Πετάχτηκε μια κυρία που φαινόταν γνωστή φυσιογνωμία
Μα ναι τώρα θυμήθηκα τότε στο σχολείο

"γειά σας με θυμάστε"
"θυμίστε μου"
"τότε στο σχολείο"
"α ναι γεια σας"
"δεν ήρθες που μου υποσχέθηκες"
" ε "
" Μιχάλη η κυρία έχει κι άλλες δουλειές "

Γύρισα και τον κοίταξα
Με κοιτούσε με παράπονο έσκυψα μπροστά του
"είχα μια δουλίτσα δεν μου θυμωσες έτσι αύριο το απόγευμα θα έρθω να πάμε βόλτα σύμφωνοι; "

Άρχισε να κάνει κύκλους γύρω μου γελώντας
" ναι ναι"
"μπορώ έτσι να τον πάρω για μια βόλτα; "
" ναι αν είναι για λίγο"
"τι κάνετε από εδώ"
"τους φέραμε στην θάλασσα εδώ πιο κάτω "
" α ωραία αντε πήγαινε και θα έρθω αύριο με ένα τεράστιο παγωτό "
" γιουυυπι"

Ήρθε και με φιλησε
Απομακρυνοντουσαν όντως με όλα αυτά που έγιναν τους τελευταίους 5 μήνες δεν πήγα που του είχα πει τοτε
Ο Στέφανος όμως το είχε κάνει ολόκληρο θέμα
Τέλος πάντων πάνε αυτά
" ποιο ήταν το παιδακι"
Γυρισα και είδα την Ιωάννα πίσω μου
" ένα παιδί που είχα γνωρίσει! Πολύ συμπαθητικό"
"φαίνεται να σε συμπαθεί πολύ"
"ναι"
"λοιπόν πάμε;"

Μπήκαμε στο αμάξι και πήγαμε στην πρώτη παραλία που βρίκαμε μπροστά μας
Κάτσαμε χαλάρωσαμε γελάσαμε δρωσιστηκαμε
Ο ήλιος ήταν αρκετά ζεστός
Μέχρι που έφτασε η ώρα της επιστροφης

Μπήκα σπίτι και έκλεισα την πόρτα πίσω μου
" γύρισες;"
"ναι"
"πως περάσατε"
"ωραία ήταν εσύ γιατί δεν κοιμασαι"
"δεν μπορούσα"
"μ καλά εγώ πάω καληνύχτα"

Ανέβηκα τις σκάλες μπήκα για ένα μπάνιο και έβαλα τις ζεστές πιτζάμες μου
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και με πήρε αμέσως ο υπνος

"Έλενα Έλενα θα αργήσεις σήκω"
" μμ τι ώρα ειναι"
"8"

Πετάχτηκα από το κρεβάτι σαν ελατήριο έβαλα ότι βρήκα μπροστά μου και έφυγα γρήγορα για το μαγαζί
Μπήκα μέσα λαχανιασμενη

"καλημέρα..."
"καλέ πάρε μια ανάσα πρώτα καλημέρα"
"άργησα ε συγμωμη"
"δεν πειράζει δεν έχει έρθει ακόμα ο κύριος Κώστας που και να ερχόταν εντάξει δεν αργείς και κάθε μέρα"
"εντάξει εντάξει ήρθε κανένας πελάτης"
"μπα ψωφια πράγματα"
"κατάλαβα"

Αφού ήπια έναν καφέ φόρεσα την πόδια μου και ετοιμάστηκα
Μετά από λίγο εμφανίστηκε ο κύριος Κώστας μένοντας κατευθείαν στο γραφείο
Δεν ήταν καλά μάλλον
Πήγα τον καφέ του στο γραφείο όπως κάθε μερα
Πριν χτυπήσω τον άκουσα να φωνάζει από μεσα
Με κάποιον μίλαγε στο τηλέφωνο
"εμένα δεν θα μου φωνάζεις δεν μπορείς να μου στερησεις το παιδί αυτό το παιδί είναι και δικό μου δεν το έκανες μόνη σου"