Right time

150 4 0
                                    

Sophia's Point of View

Bumangon na ako kasi nagleave ng message si jerson sa akin na...

From: Jerson

Magkita tayo sa mall.10:30am

Sabi nya. Eh, nagising ako 9:00am kaya hindi ako nagmadaling pumunta sa banyo.

Pagkatapos kong maligo at kumain. Pini-prepare ko na yung kotse ko.

-

"Hey! Hi" bati ko sa kanya.

"What took you so long, huh?" tanong nya. Tinignan ko ang watch ko its already 10:06am.

"Im late in 6 minutes. What's the matter?" tanong ko.

"Nevermind. Tara punta tayo sa starbucks" hinila na nya ako papunta sa starbucks. Pagpunta namin sa starbucks umorder naman kami ng coffee.

"Pagsinabi ko ba sayo na hindi totoo lahat ng mga ginagawa ko sayo, magagalit ka ba?" umpisa nyang tanong sa akin. Napaisip ako sa kanyang tanong bakit naman kalokohan lahat ng ginawa nya eh wala naman akong nakitang masama sa kanya maliban noon na binubully ako noong panget pa ako.

"Hindi ko alam, hmm patayin siguro kita?!" wala akong maisip eh, out of the blue yung tinanong nya sa akin. Psh.

"Nevermind. Hintayin lang natin sya, darating na yun mamaya" Ha? May dadating pa? Sino?

"Sino naman? Ang tagal nya ha?"

"Malalaman mo rin" sabi nya.

"Oh! Nandito na pala sya!" pagkalingon ko nakita ko si wade ang taong minahal ko noon at hindi na ngayon. Ano na naman ang sasabihin nya? Napansin ko lang, ngayon ko lang sya nakita since after nung Pageant yata?! Hindi ko na sya nakita kailanman, aminin ko na ang gwapo nya.

Dug dug dug dug

Ano yun? Napahawak ako sa dibdib ko na wala sa oras gfrabe may sakit na ata ako -___-

"Hey! Hello, long time no see" sabi nya sa akin. For how many months ngayon ko lang talaga sya nakita. Paulit-ulit? -___-

"Same" tipid kong sabi. Ano ba 'tong puso ko? Kakabog lang ng hindi magpapaalam. Ano ba yan? -___-

"Kumusta ka na? Matagal na tayong hindi nagkikita ah? Siguro miss mo na ako?" Wow. Bimalik ako sa realidad may hangin pala dito sa starbucks sa pagkakaalam ko malamig dito eh. Ang lakas, ang yabang nito. Hindi ko sya namiss noh!? Siguro. Psh.

"Walang pinagbago wade, ang yabang mo pa rin" I said and sipped some coffee.

"Namiss kita eh!" bulong nya. Hindi ko narinig yung sinabi nya.

"Anong sabi mo?" tanong ko.

"Sabi ko, ang ganda mo bibgi lang" I snobbed him, sungit!

"Change topic tayo kasi mukhang naoOP na si Jerson dito eh, akala natin wala sya dito" Sabi ko, at naging seryoso naman silang dalawa.

"Anong pag-uusapan natin?" dagdag ko.

"Ahmmp" sabay pa sila. Magbestfriend talaga! Tsk.

"Sophia, sorry kung may nagawa akong mali sayo. Sasabihin ko na sana sayo ito nang maaga pero hindi ko alam kong bakit sa takdang panahon pa at----"

"Diretsuhin mo na kaya ako" inis na sabi ko may introduction pa ha?!

"Siguro sa tamang panahon na lang natin sasabihin jerson kasi hindi pa ako handang magpaliwanag sa kanya. Aalis na ako" Sayang ang oras ko dito. Walangya.

Bago sya umalis. May sinabi pa ako.

"Kung magyaya kayo sa akin at may sasabihin sa akin ng importante wag na kayong gumawa ng introduction because curiousity kills me so straight to the point kung ano ang sasabihin nyo sa akin" tinuro ko si jerson. Sa inis ko napasigaw tuloy ako nakatingin lahat ng mga tao sa akin. Aalis na ako dito. Nakakabadtrip!

"Saan ka pupunta?" tanong ni jerson.

"Uuwi na ako, sinayang mo lang ang oras ko dito. Sana naman sa susunod kung may sasabihin kayo sa akin you should must ready. Alis na ako" Sabi ko at umalis nang tuluyan. Sa totoo lang, nako-curious ako sa mga sinasabi nila. Ano kayang sasabihin nila sa akin? May hindi ba ako nalalaman. Ginugulo nila ang utak ko.

Jerson's Point of View

Sasabihin ko na sa kanya yung dapat kong sabihin kaya lang pinutulan nya ako ng usapan tapos sinabi rin ni wade sa akin na sasabihin daw namin sa takdang panahon dahil hindi pa sya handa. Alam kong masasaktan talaga si sophia dahil mahal nya si wade. Hindi ba sa pagkakaalam nyo na may AMNESIA si wade. Sa totoo nyan, hindi yun totoo dahil gusto nyang makapagmove-on pero hindi sya makapagmove-on talaga dahil mahal nya si sophia hindi nya kayang limutin yung mga nangyayari noon nung nagsama pa sila. Medyo nasasaktan ako. Mahal ko si sophia. Sasabihin ko lang ito sa tamang panahon ayokong ireject nya ako. Paano kung hindi nya ako sasagutin, dapat maging handa ako?! Haay. Ang drama ng buhay ko ngayon. Sa tuwing magsasama kami ni sophia, halatang hindi ako kinikilig pero sa kalooban ko kinikilig ako. Ang bading kong magsalita. Napabuntong hininga na lang ako dahil umalis na si sophia nadismaya siguro sa amin si wade kasi eh, bakit hindi nya pa si-abi may takdang-takdang panahon pa syang nalalaman ha?! -__- Ewan.

Wade dialling...

Tinawag ko sya gusto kong syang kausapin ngayon din. Bakit hindi ko sya pinigilan kanina. Psh.

(Hello)

"Balik ka dito sa starbucks may sasabihin ako sayo pre pag di ka pumunta dito lagot ka sa akin" binabaan ko na sya. Pagdi sya dumating dito lagot sa akin yun.

"JERSON?" sabi ni...

***********

Oy! Wag kayong magalit sa akin kung nabibitin kayo (kung meron mang nabitin) pati ako gumugulo na yung isip ko dahil hindi ko pa alam kong ano ang susunod nito. Bumalik na Wade-Sophia Moments ayiiie. Kailangan kaya nya sasabihin yung sikreto na yun? Masasaktan kaya si sophia pagsinabi nila yung sikreto ni wade? Huhubells. Hindi ko alam. Joke! Abangan na lang po. Please comment and vote po. Salamat.

Ang Malditang NerdTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon