ХУДАЛ

9

- "би тэгж чадахгүй ээ"
- "яагаад вэ? Ээжээ яагаад"
- "учир нь энэ хорвоод чамд ааваас чинь өөр хүн байхгүй шдэ охин минь"
- "намайг битгий орхилдоо ээжээ"
- "уучларай" уйлах

Дахиад л ээж минь замхран алга болж байна…

- "ЭЭЖЭЭ…" орилон уйлна

……

Дахиад л хар дарч зүүдлэсэн байна. Яагаад ингэж зүүдлээд байгаан болоо ойр ойрхон зүүдлээд байх чинь…

- "Жина зүгээр үү"
- "та хэзээ миний өрөөнд орж ирсэн юм бэ?"
- "чи ээжээ гээд орилоод байсан тэгээд орж ирсэн чинь чи зүүдэлсэн бололтой… хөлөрчихсөн байна бие чинь зүгээр үү" миний духан дээр гараа тавьна
- "зүгээр дээ, зүүдэлсэн бололтой"
- "гэхдээ…" би яриаг энэ таслан гарнаас энэ бариад
- "би зүгээрээ ахаа"
- "үнэхээр зүгээр гэж үү"
- "яг үнэнийг хэлэхэд би айгаад байна… бас ганцаардаж байна ахаа"

Би Жимин ахруу харан өөрийн мэдэлгүй л уйлна… одоо надад хань болох хүн хэрэгтэй байна би ганцаардаж бас шаналаж байна… хэн нэгний халуун дулаан тэврэлт

Хайрлуулахыг хүсэж байна… аав ээжийгээ маш их санаж байна би яг яах ёстой вэ? Бурхан минь надад туслаач дээ……

- "би хажууд чинь байна шдэ Жина… тайвшир" гэж хэлээд намайг өндийлгөн өөртөө нааж тэврэлээ…

Жимин ах миний духан дээр үнсэн "бүх зүйл сайхан болно Жина…" гэж хэлээд намайг ингэртэй наасаар л байна…

……

Нэг мэдэхэд би унтсан байх бөгөөд нойрноосоо сэрхэд Жимин ах намайг тэврэн орон дээр хэвтэж байлаа

Амьдралдаа эрэгтэй хүнийг ийм ойрхоноос харж байгаагүй юм байна. Жимин ахыг ойрхоноос хархад их хөөрхөн юма… их халамжтай, намайг тайвшируулах гэж байгаад ядарсан бололтлй бөх гэгчин угтана.

Би түүний ширтсээр л хэвтэнэ цагаа харвал үүрийн 05:00 цаг болж байх бөгөөд би буцаад унтахаар шийдлээ…

Шивнэж хэлнэ: "сайхан амрарай убба, баярлалаа" ийнхүү хэлээд нүдээ анин унтлаа………

……

- "Жина сэрээрэй" гэх чимээнээр нүдээ нээгээд харвал Жимин ах миний өөдөөс харан сахиусан тэнгэр гэлтэй л инээмсэглэн хэвтэж байв.
- "сайхан амарсан уу ахаа"
- "үгүй ээ"
- "юу???…"
- "чи оройжин надруу жоохон хүүхэд шиг шигдээд наалдаад унтаад байсан бодохоор амарч чадаагүй" гэж хэлээд инээмсэглэнэ