De begeleiders gaan naar hun kamer. Akira bij Terrence in het jongenshuis en Jay bij ons in het meisjeshuis. Na een beetje babbelen valt iedereen in een diepe slaap.
Ik word wakker. Het voelt alsof iets aan mijn arm trekt. Droom ik nou half of is er daadwerkelijk iets aan mijn arm aan het trekken. Dan besef ik het...Jay. Jay is aan mijn arm aan het trekken. "Is hij aan het slaapwandelen?" Vraag ik mezelf af. Ik hoor zijn ademhaling. Hij is nu gestopt met het trekken aan mijn arm. "Waarschijnlijk was hij aan het slaaptrekken." Grinnikte ik. Vervolgens trek ik aan mijn deken en probeer weer verder te slapen. Vervolgens voel ik zijn handen weer maar dit keer... voel ik ze over mijn lichaam. Ik wist nu wel zeker dat hij niet sliep. Zijn handen gingen overal, boven, beneden, letterlijk OVERAL. Ik was bang. Ik wilde dit niet. "Het was toch mijn neef?" Dacht ik angstig. "Waarom doet hij dit?" Ik begon te huilen. Ik durfde niks meer. Ik wilde om hulp roepen. Ik deed alsof ik sliep. Ik hoopte dat Chasity plotseling wakker werd, zodat hij stopte. Aan de andere kant wilde ik hem niet laten weten dat ik wakker was. Misschien dacht hij dat ik het fijn vond. Hij kwam dichterbij, ik voelde zijn lichaam tegen de mijne aan. Ik werd ziek. Ik wil dit niet. Waarom ik? Waar heb ik dit aan verdiend? Is dit hoe het is? Waar iedereen over praat? Is dit hoe het is, om verkracht te worden?
JE LEEST
Verloren in de nacht
Short StoryMet haar blauwe haren en vrolijke uitstraling is Camille Lamouroux er klaar voor om in de meivakantie een groepje kinderen te begeleiden op kamp. Ze keek er naar uit, zwemmen, boswandelingen maken en marshmallows roosteren in het kampvuur. Maar Cami...
