Medyada; İZ
#Ve ben kalbine kötülük değmemiş insanları tanımak istiyorum.
Gözlerimi araladığımda sanki günlerdir uyuduğum bir uykudan uyanmış gibi hissediyorum...
Ah..okadar uykum varki sıcacık yatağımdan kalkmak istemiyorum.
Uykumun en güzel yerinden kalkıp odamdan çıktım. Sendeleyerek lavobaya yürüdüm. Uzun bir esneme seansından sonra tam olarak uykumdan uyandım ve musluğu açtım. O esnada , yarı açık gözlerim aynadaki görüntüme takıldı.
Yüzüm solgun, göz altları şiş ve saçlarım dağınıktı. Beni bu hale nasıl getirebildi? Nasıl farketmedim ben bu kadar aptal olamam. Bunu hak edecek ne yaptım? Neden ben bu haldeyim ? Beni bu hale getiren pisliği düşünmek bile istemiyorum artık.
Kendi görüntümden bile ürperdim. Umursamadan başımı eğip avuçlarıma doldurduğum suyu bir çırpıda yüzüme çarptım. Kendime gelebilmek için bu eylemi bir kaç kez tekrarladım.
Başım çatlayacakmış gibi ağırıyor,duvarlar üzerime yıkılacakmış gibi hissediyordum.
Düşmeden mutfağa gidip kahvaltı masasına oturmaktan bir şey istemiyordum. Annem bir kez daha sesslendi.
"Haydi kızım! Gelmiyormusun ?"
Yatağımdan kalkıncaya kadar kim bilir annem kaç kere seslenmişti bana...
Avuçlarıma doldurdğum suyu son kez yüzüme çarptım. Belki bu bilinmezliği benden alıp götürürcesine sert.
Aynanın yanında aslılı duran havluya elimi uzattım. Buram buram yumuşatıcı kokan havluyu o kadar sert bir şekilde yüzümü kuruladım bir an soluğum kesildi ki böyle bir şeyin bir daha olamaması için..
Banyodan çıkarken elektrik anahtarına dokunmamla yanan lamba duraksamama sebep oldu, ben banyoya girerken lambayı yakmamıştım ki kapatayım. Zaten bir haftadır evde ruh gibi dolaşıyorum. Ne diye tekrar annem kahvaltıya çağırdıysa artık. Biliyor benim yemek yemiyeceğimi ama neyse yinede bir kahvaltı sofrasında görüneyim.
Böyle olması normal mi sizce? Insan aldatıldığında böyle mi olur? Ha banada söyleyin. Bir kızın hayallerini başka biriyle yıkması sizce size ne hissettirir?
Bana o kadar vaatler sunduki sizde görseniz aptal gibi inanırdınız.
Kim bilir ? Ben bana bu hadsissliği yaptığını kaldıramıyorum ki size sorayım .
Onları birlikte görürken cam gibi kalbim paramparça olmuştu ..
Ellerinden düşüp parçalamıştı kalbimi ..
Bir tek bendim hayal kırıklığı
Bir sürü insan bir çok şeyini kaybeder bir tek ben her şeyimi kaybettim.
"O an başka bir şeyi kabullenmiştim kaçıyordum , çünkü kalırsam bu yıkım olacaktı. Kaçıyorum."
"Çünkü başka ne yapabilirim bilmiyorum"
Kendi çizgilerimi de yaratsam sonunda hep aynı yola çıkacak ve yaşamam gerekenleri yaşamaktan kaçmıyacaktım..
Ben böyle doğmuştum.
O sırada merdivenlerden aşagıya indim.
Kendimi günaydın demeye zorladım ve "Herkese günaydın "dedim sessimin ruhsuz çıkmasını engellemek için.
Annem zaten durumumu biliyordu ve bana pek karışmıyordu.
Zaten pek karışmasını istemiyordum ama beni bir tek annem yönlendirebilir bu durumdan.
Babam "günaydın kızım da! bu yüzünün hali ne!gözlerin şiş akşam uyumadın mı yoksa?"
Evet ben şimdi ne diyecem ona hmm.."biraz geç uyudum baba.Uyku tutmadı. Bilirsin beni uykum gelmezse asla uyuyamam."
