Yasak Kan

-8-

Jason a baktığımda ölü gibiydi. Demek köken vampir ha bu çok havalı. Önüme döndüğümde ani bir fren ile durmuştum, ön cama yapışıyordum az kalsın. Şaka yapıyorsun Arabanın önünde duran kişi kafasını sağa sola çevirerek başını kütletmişti. Arabayı geri vites yapmayı düşünüyordum ama araba gitmiyordu gitmiyordu işte lanet şey. Camın sol tarafına baktığımda iki kişi yaklaşıyordu her tarafımız sarılmıştı. Sürücü kapısının açılmasıyla kendimi yerde buldum. Biri kolumu tutup kaldırmıştı kolumu acıtıyordu, yeşil gözleri siyah saçları hafiften kirli sakalları vardı. Bana bakıp

"Sakın büyü yapmaya kalkma seni öldürürüm"

"Beni öldürürsen doğa bunun acısını senden çıkarır"

"Doğa benimle uğraşmayı pek sevmez. Şimdi kapa çeneni."

Jason, onu araban çıkartıyorlardı. Biri, benim kolumu tutan kişiye gelip

"Efendim bu vampir ölmüş"

"O zaten ölü ahmak"

Ona bakıp kolumu çekmeye çalıştım ama her çekişimde daha çok acıyordu

"Sana rahat durmadı söyledim"

"Meclis tarafından öldürüldü"

Ah biliyorum o bir köken vampir. Bunu söyledim çünkü Jason uyandığında eve gide bilirdi

"Onu da alın"

Diyince afalladım.

"Bırakında huzur içinde uyusun"

Cebinden siyah bir iğne çıkarıp boynuma saplamıştı. Etraf giderek kararıyordu....

O sırada Mystic Falls'ta

Claus'un gözünden:

"Hadi James çok yavaşsın hızlı oyna"

"Kapa çeneni Claus"

"Dostum hile yapıyorsun ama"

"Diğerindede sen hile yapmıştın, kumandama vurmuştun"

Kamandayı masaya bırakıp, ayağa kalktım

"İçki alacağım ister misin"

"İyi olur"

Isabell e baktığımda hayla uyuyordu. Uyurken daha iyi bence hiç olmazsa bağırmıyor. Güzel ve hoş kız aslında.

"James Isabell"

"Ne olmuş Isabell e"

Uyanmıştı daha 1 gün oldu ama. James yanıma gelmiş Isabell e bakıyorduk.
Isabell ayağa kalkıp James ile benim boynumu sıkıyordu. Amma güçlüymüş.

"Isabell sakin ol"

"Sizi öldürünce sakin olurum ve biliyor musunuz bunu sonrada yapa bilirim şu an açım"

Bizi bırakıp mutfağa gitti.

"James"

"Jason ı ara ben ona bakarım"

Onaylarcasına başımı salladım.

Bir kaç saat sonra

"Açmıyor"

"Claus acaba.."

"Umarımki öyle değildir"

Birden Isabell in ayağa fırlaması ile dikkatimizi ona verdik

"Çocuklar dişlerim çok ağırıyor"

Birden evi onun çığlıkları ile doldu.
Isabell yere düşüp bağırıyordu gözlerini sımsıkı kapamış ve ellerine bakıyordu.

James:
"Lanet olsun bu şey de ne"

Isabell in tırnakları uzamış ve sivrelmişti gözlerini açtığında gözleri sarıydı. Ama sadece kurtadamların gözleri sarıdır. Ayağa kalkmayı çalıştı ama başaramadı. Kırılma sesi geliyordu. Kemik kırılma sesi.

"James bu vampir olacaktı hani"

"Ona yardım etmeliyiz"

"Yada kaçmalıyız. Biliyorsun James sana söylememe gerek yok"

Isabell in gözünden:

Kemiklerim kırılıyordu her direndiğimde daha çok acıyordu ellerimi yere sürtüyordum. Acının şiddeti ile daha çok ağlıyordum.
James ve Claus tartışıyor gibiydiler, ama bununla ilgilenmiyecek kadar kemiklerim kırılıyordu gözümü kapttım açtığımda kapalı bir odadaydım artık kemiklerim kırılmıyordu. İki adam konuşuyorlardı odayı incelediğimde sandalyeye bağılı halde oturan bir kız vardı. Yerde ise

"Jason!!"

Göğüsü kanlıydı ölü gibi duruyordu. Onu kaldırıp sarstım

"Jason uyan!!"

İçeriye hızlıca biri girdi.

"Biri var burada! Size gözünüzü dört açmanızı söylemiştim."

"Efendim kimse girmedi yemin ederim."

Birden o konuşan iki kişi sapsarı oldular boyunlarını tutuyorlardı nefes alamıyorlardı, ve ikisi büyük bir hızla yere düştüler.
Kıza baktığımda hafiften gözleri açık bir şekilde elini tutmamı gösteriyordu  Jason ı bırakmamıştım hayla. Elimi uzattığımda ışınlanmıştık sanki Jason ın evine gelmiştik. Jason kollarımdaydı sanki kalkıp o güzel ve muhteşem gülüşünü yapacaktı. Claus ve James yanımıza gelip.

"Bu da neydi, bunlarda neydi, çıldıracağım."

Claus deli gibi bağırmaya devam ediyordu haksız da sayılmazdı.

"James yardım edin!"

"Tamam. Claus yardım et. Claus!!"

Claus Jason ı alıp koltuğa yatırdı. Ben ise kıza bakıyordum. Hemen yanına gidip ipleri çözmeye başlıyacaktım ama dokumduğumda ellerim yanıyordu. Mutfağa koşup bir bıçak aldım geri döndüğümde James kızı çözmeye çalışıyordu ama o da benim gibi iplere her dokunduğunda elini sallayarak geri çekiyordu. Bıçakla ipleri kestiğimde James kızı kucağına alıp Jason gibi koltuğa yatırmıştı. Üçümüz ayakta durup olup biteni anlamaya çalışıyorduk. İkisi de ölü gibiydi...

(Artık neredeyse Isabell in ne olduğunu az çok tahmin ediyorsunuzdur...)