Merhaba ben Azra. 16 yaşındayım. hayatımı kitap okuyarak, müzik dinleyerek, sevdiğim çocuğu düşünerek ve ölmek isteyerek geçiriyorum. Genelle mutsuzum ve ağlarim. Büyük bir evde iş adamı olan babamla yaşıyorum. ve annem ben 6 yaşındayken öldü. onu az cok hatırlıyorum. hatırlamak en büyük lanet. Düşünceli babam anne özlemi çekmemem için bana bir cici anne buldu. acaba benim icin mi yoksa kendi icin mi?! o kadindan nefret ediyorum.babam ordayken melek gibi ama babam yokken bana yapmadığını bırakmıyor. beni dovuyor , iskence ediyor. ve babama soylersem beni bu evden yollatacagini soyleyerek tehdit ediyor. Çünkü babamın o kadina olan aski gözlerini kör etmiş. benden daha çok seviyor o kadını. ama umrumda değil. kimi severse sevsin. gidecek bir yerim olsa bir dakika bile durmazdım buralarda. zaten gitsemde kimse benim yoklugumu fark etmez. ailemden hic sevgi goremedim ben. annem hayattayken hersey mukemmmeldi.ben annem gittikten sonra hayatimin her saniyesini babamin gozune girebilmek icin harcadim. sizin baba dediginiz benim çocukluğumu çürüttü. ben onlar yuzunden berbat bir cocukluk yasadim. herkes parkta oynarken ben bir kosede agliyordum. kimsenin umrunda degildim. kimse beni sevmiyordu. kimse beni istemiyordu. 6 yasindaydim. daha cok kucukken yalnızlığı ogrenmistim ben. kimse bana mutlu olmam gerektiginden bahsetmesin
"kimse mutsuz olmadan mutluluga erisemez tatlım"derdi annem. ölmeden once son cumlesi buydun. annem gozumun onunde ölmüştü. ..
arkadaslar umarim begenirsiniz begeniler ne kadar artarsa yeni bolum okadar cabuk gelir.
