gozlerimi actigimda yanimdaki koltukta 30 yaslarinda bir adam oturuyordu.kumraldi ve mavi gozleri vardi." ah" basina fena bir agri girmisti. aciyla agriyan basimi tuttum. adam bana bakti ve gulumsedi. disleri cok guzeldi. ayrica gamzeleri vardi. " merhaba azra. sakin korkma ben senin doktorun ulaş. basinin arisi verdigimiz sakinlestiriciden kaynaklaniyor. birazdan gecer" kafami salladim. " bana neler oluyor?deliriyor muyum?" ulas kahkaha atti. " buraya gelen herkeste deli miyim korkusu var" "yani ? deli miyim?" ulas birden ciddilesti. " hayir azra hayir. sadece gerginsin. bunlari atlaticaksin." "umarim" " seni oglumla tanistirmismiydim.?" " hayir" " ediz iceri gelir misin?" kapinin acilmasiyla bir cift mavi gozle karsilastim. bir yerden tanidik geliyordu. bu bu dusmeden once gordugum cocuktu. Gulumsedi. sasirmistim.Bana gulumsedi. bende gulumsedim ama benim belediye cukuru gibi gamzelerim yoktu." ediz sana yardimci olacak"
" hangi konuda"
" bak azra sen merdivenlerden dusunce ayaklarin hasr gordu. bir sure yuruyemeyebilirsin. tekerlekli sandalye kullanacaksin. ve ediz seni istedigin yere goturecek" yutkundum.
" bir sure ne kadardir acaba?"
"birkac ay yada ( doktor bir an duraksadi) hicbirzaman"
dondum kaldim. ne yani hicbirzaman yuruyemeyecekmiydim? bu olamazdi. yutkundum.
