Ο φόβος και ο τρόμος

ο φόβος και ο τρόμος ΕΠ5

Λευτέρης:ΟΥΑΑΑΟΥ γουστάρω!!!

Όλοι κοιτάμε τον Λευτέρη

Θάνος:Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να βρούμε αυτό το άτομο το οποίο είταν στης τουαλέτες.

Αριστοτέλης:Εγώ λέω να μην κάνουμε τίποτα.

Εγώ:Παιδιά δεν γίνεται να τ'αφήσουμε έτσι απλά πρέπει να δούμε τι στο καλό γίνεται.

Αριστοτέλης,Θάνος,Λευτέρης:Έχει δίκιο

Αριστοτέλης:Θυμάσαι πως είταν αυτό το ατομο;

Εγώ:Ναι καπως, ήταν ξανθός με μπλε μάτια και όταν πήγα να του μιλήσω γυρνάει και είχε φάτσα σάπια.

Όλοι η παρέα:Zombie;;;;

Εγώ:Τι είναι αυτό;

Αριστοτέλης:Ζωντανή νεκροί!!!

Εγώ:Ναι κάπως έτσι ήταν.

Φτάνουμε στο σπίτι μου.

Εγώ:Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά που με φέρατε μέχρι εδώ.

Όλοι η παρέα:Τίποτα,Γιάννη.

Εγώ:ΑΑ,παιδιά ξέχασα να σας πω ξέρετε καθόλου την γειτονιά εδώ;

Θάνος:Ναι βασικά όχι τόσο καλα.

Λευτέρης:Ναι πολύ καλά.

Αριστοτέλης:Όχι δεν την ξέρω καθόλου.

Εγώ:Τέλος πάντων ευχαριστώ και πάλι

Μπήκα στο σπίτι μου

Μητέρα: Αγόρι μου,πως είταν η πρώτη μέρα στο καινούργιο σου σχολείο;

Εγω σκέφτομαι από μέσα μου:Να της πω τι έγινε;

Εγώ: Φανταστική μαμά έκανα και φίλους

Μπήκα στο δωμάτιο μου και καθόμουνα και κοιτούσα έξω από το παράθυρο και σκεφτόμουνα όλα αυτά που γίναν.Αλλα κάτι παράξενο συνέβη βλέπω ξαφνικά να ανοίγει το φως από τους γείτονες.

Εγώ:Α,επιτέλους οι γείτονες αν...

Και τότε βλέπω ένα μικρό κοριτσάκι να τσακώνεται με ένα άλλο μικρό κοριτσάκι.

Εγώ:Τι στο καλό!!!

Τότε με το ζόρι που έβλεπα είδα ένα τρίτο άτομο το οποίο να βγάζει ένα πιστόλι και ένα δυνατό ΜΠΑΜ ακούστηκε και πετάχτηκαν αίματα στο τζάμι.Περνω γρήγορα το κινητό μου να πάρω την αστυνομία.Τους είπα να έρθουνε στο σπίτι. Χτυπάνε την πόρτα από τους γείτονες η αστυνομική αλλά τίποτα κανείς δεν άνοιγε

Αστυνομικός:Πρέπει να σπάσουμε την πόρτα!!!

ΜΠΑΜ οι αστυνομικοί σπάζουν την πόρτα μπαίνουν μέσα και μέσα ακούγονται πυροβολισμοί.