Dear diary

13

Dear diary,

Vandaag was opnieuw een dag dat ik me gelukkig voelde door Blake.

We zaten voor al op mijn bed elkaar uit te lachen.

Hij maakte over alles flauwe grapjes waardoor hij me telkens aan het lachen kreeg.

En ik vond dat helemaal niet erg, volgens mij is dit één van de weinige dagen dat ik echt nog veel lachte na mijn moeder.

Ik voelde me vaak schuldig als ik gelukkig was of als ik plezier had, ik miste haar en ik wou niet dat ik niet meer zou denken aan haar als ik lachte.

Het klinkt vast stom en ingewikkeld maar Blake maakte me gelukkig.

Helaas was ons project wel afgewerkt en betekende dat we niet meer zouden afspreken na school.

Maar natuurlijk hoopte ik van wel.

Want dan zou hij me weer kunnen laten lachen, hij zou me weer gelukkig laten voelen.