2. Bölüm "Mesaj"

75 11 0
                                    

Multimedya : Nisa ve Zara

.Merhabalarrr. Nasılsınız ? İyi misiniz ? Ben hikayenin asla klişe olduğunu düşünmüyorum açıkcası . Ve bu bölümde hikayenin tam olarak olmasa da konusu ortaya çıkacak . Daha çok acemiyim ve bunun bende farkındayım . Ama kendimi geliştirmek istiyorum. Yanımda olursanız ve vote vermeyi unutmazsanız çook mutlu olurum . Sizleri seviyorum .1248 kelime bence yeterli olur :**

*****************

"Ne zaman uyanmayı düşünüyorsun uykucu güzelim . Heyy ! Zara sana diyorum"yanağıma yediğim tokatla gözlerimi araladım. Hangi insan böyle uyandırılırdı ki ?

"Ne vuruyosun be ? Uyandık işte . Birde ikizim olacak ! " dediğimde Araz sinirle gözlerini kapadı . Gülümsedim .

"İçeride herkes seni bekliyor Zara. Bugün yetimhaneden çıkışımızın ikinci günü. Özgürlüğümüzün ikinci günü ve sen hala oturuyorsun !?" diye cırladığında gözlerimi yumdum . Ahh bu çocuk kız gibi cırlamak zorunda mıydı , cidden ! Araz 'ın yatağından kalktım ve salona doğru ilerledim . Arkamdan " Bu arada gece benimle uyumuşsun , lütfen bir daha bunu yapma , deli deli yatıyorsun ! Sabah bir kalktım ayağın ağzımdaydı . " diye homurdanan Araz'a sırıttım . Fakat salona girdiğim de karşılaştığım manzara pek iç açıcı değildi . Nisa abla , Emir abi ve3 tane tanımadığım yaşıtım kanepelere yayılmış bir biçimde oturuyordu , fakat en can sıkıcısıysa aralarından bir kız sigara içiyordu hem de benim evimde, yeni kiraladığım , 2 bin Türk lirası kapora ödediğim evimde sigara içiyordu . Ben sinirlenmeyecektim de kim sinirlenecekti ?

"Hey? Sen !? O elinde ki sigarayı çabuk söndür . " dediğimde sonunda herkes beni farkedebilmişti . Kız gözlerini devirip sigarayı parmağının ucuyla söndürdü ve izmariti cebine attı . Sigaradan nefret ediyordum . Ya da hayattan nefret ediyorum . Tamam . Her ikisinden de nefret ediyorum .

"Zara . Bu tipin ne Allasen ?! Kızım o saçlarının hali ne ? Gözlerim kanıyor şuan , o derece iğrenç gözüküyorsun ! " diyen Emir abiyi umursamamaya çalıştım . Ne bekliyordu . Yeni uyanmıştım ve biraz deli yatıyordum . Saçımın dağılması normaldi. Dizilerde ki gibi makyajlı , saçı fönlü uyanmamı beklemiyordu herhalde . Her yeni uyanan insanın gözleri şişerdi . Hele de uyumadan önce ağlamışsa. Bir dakika bir dakika . Ben dün ağlamıştım . Ben 4 yıl sonra ilk defa ağlamıştım . Unutmaya çalıştım . Sadece gözüme toz kaçmıştı yoksa ağladığım falan yoktu .

"Git üstüne gösterişli bir şey giyin ikiz . Bugün yeni yüzler tanıyıp özgürlüğümüzü kutlayacağız. " derken gözleri parlayan ikizime tip tip baktım . Ne saçmalıyordu bu

"Ne saçmalıyorsun yine. " dediğimde gözlerini deviren Araz'a tip tip bakmaya devam ettim .

"Diyorum ki bara gidiyoruz."  dediğinde gözllerim yuvalarından çıkacak derecede büyüdü . Ben hiçbir yere gitmiyordum .

"Size iyi eğlenceler! Ben hiç bir yere gitmiyorum." dedim ve arkamı dönüp odama doğru ilerlemeye başladım.Ta ki Araz önümü kesene kadar ...

"Hey. Bu sefer mızıkçılık yapmak yok ikiz . Bugün hayatımızda ilk defa bara gidiyoruz. " Gelmiyorum diyorum bu çocuğun algılama problemi mi var . Araz'ı önümden çektim ve orta parmağımı havaya kaldırıp odama ilerlemeye başladım . Arkamda bir tane homurdanan kardeş , kıkırdayan birkaç genç ve oflayan iki büyük bırakmıştım . Odama gittim ve eskiden örülü olan ama dağıldığından dolayı örgüden çok her şeye benzeyen saçımı açtım . Üzerime siyah bir kazak ve siyah pantolonumu geçirdim ve içeridekilerin hepsinin evimi terk etmiş olmasını diliyerek salona doğru ilerlemeye başladım . Yine hüsran her daim feryat figan kalbim .

NEFRETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin