Pamir'in sözleri aklıma takılmıştı.bana neden öyle söylediğini anlamamıştım dolanmak mı bana mı dolanmıştı aklımda ki saçma düşünceleri bir kenara bırakarak eve doğru yürümeye başladım.Yolda siyah renk bir spor araba yanımda durdu kim olduğunu göremiyordum çünkü camları siyah filmle
kaplıydı.Camı yavaş yavaş indirdi bu Levent öğretmendi.-Öğretmenim -Mila nereye gidiyorsun?
- Eve gidiyorum öğretmenim - Ben bırakırım seni hadi gel -Teşekkür ederim öğretmenim ben kendim giderim -Mila bu sokakları daha bilmiyorsun kaybolursun gel ben seni bırakırım Levent öğretmen ısrar edince birşey diyemedim ve kabul ettim-Tamam öğretmenim arabaya bindim ve Levent öğretmen - eee Mila okulu nasıl buldun arkadaş edindin mi? -evet öğretmenim Aslı'yla iyi anlaştık -Sevindim Aslı iyi bir öğrenci artık aklımdan çıkmayan o soruyu sorucaktım Pamir kimdi ?-Öğretmenim -Efendim Mila -Pamir de iyi bir öğrenciye benziyor -Mila Pamir'den ve grubundan uzak dur anladın mı ? Onlarla takılma -Neden Öğretmenim -O senin bildiğin erkeklere benzemez Levent öğretmen ben daha birşey söylemeden anlamıştı herşeyi arabada aniden bir sessizlik oluştu neyseki eve yaklaşmıştık.
-Teşekkür ederim öğretmenim -Mila bana okul dışında Öğretmenim demene gerek yok tamam mı?
Ben Levent öğretmenin bu lafı üzerine hiç birşey diyememiştim sadece ağzımdan iki kelime çıkmıştı-İyi günler -Yarın okulda görüşürüz Mila. -Anne evde misin? -Burdayım annecim nasıl geçti ilk okul günün? Anlat bakalım.-Aynı klasik anne okul işte -Alışabildin mi? -Evet alışmaya çalışıyorum -İyi bakalım -Anne ben çok Yorgun'um duş alıp yatıcam -Yemek yemicek misin? -Aç değilim annecim -Tamam canım iyi uykular.Aklımda hala Pamir vardı yatağımda bir sağ bir sola dönüp duruyordum ilk günden bu neydi şimdi?
Sabah erken kalkıp hazırlanmaya başladım.giyinip saçımı yaptıktan sonra okula doğru yol aldım.okulun kapısından içeri
Girerken Pamir grubundan olan bir çocukla yanıma doğru geliyordu Pamir -Kumral günaydın dedi bende günaydın diye karşılık verdim yanındaki çocuk -Ben Çınar diye bana elini uzattı.-Bende Mila diye karşılık verdim.Biraz bahçede oturduk dersin başlamasına çok vardı Çınar'ı tanımaya çalıştım aslına bakarsak Pamir'in kimlerle takıldığını merak ediyordum. Çınar komik bir çocuktu ama yeri gelince gerçekten çok sert olabiliyordu.Pamir birden -Mila benimle gel dedi -Beni nereye götürüyorsun Pamir? -Gizli yerime ,sakın kimseye söyleme Pamir beni daha önce hiç görmediğim ormanda küçük bir kulübeye götürdü.-Burası neresi? Burası benim gizli yerim ne zaman nefes alamadığımı hissetsem buraya gelirim -Çok güzel bir yer -Evet öyledir -Pamir artık okula dönmem gerekiyor -Biraz daha dur -Olmaz Pamir biraz söylendikten sonra -Tamam mecbur o İtalyanca dersine giricez Kumral dedi.Pamirin arabası olduğu için derse geç kalmamış vaktinde gelmiştik ama Levent öğretmen sınıfa daha erken girmişti sınıftan içeriye girince Levent öğretmen -Mila neredeydin? Diye sordu ben ise Levent öğretmenin beni uyardığı için Pamir'le birlikte olduğumu söylemedim -Lavabodaydım diye geçiştirdim.Levent öğretmen -Tamam geç otur dedikten sonra sırama yöneldim Pamir sınıfa girerken ben sonra gelicem demişti ama daha gelmemişti ders başlamıştı aklım Pamir'deydi ve grubuda ortada yoktu neden onu düşünüyordum aklım almıyordu derken Levent öğretmenle göz göze gelmiştik o da Pamir gibi çok keskin bakıyordu. Ders bitmişti eve gitme zamanı gelmişti Pamir hala ortada yoktu sınıftan çıkarken Levent öğretmen yanıma gelerek -Ne düşünüyorsun Mila dersi dinleyemeyecek kadar düşündüğün önemli şey ne diye sordu ? Ben ise -Dalmıştım Öğretmenim diye cevap verdim Levent öğretmen -Dokunmak varlığı,düşünmek yokluğu doğrular Mila bu kadar dalgın olmanın sebebi ne ise çok zehirli bir sebep bunu unutma dedi ve gitti.
