'' The Bachelor'' H. S. (Greek) Ολοκληρωμένη

Chapter 74

Jen's POV.

Λοιπόν σήμερα δεν θα κάνω τίποτα. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι απλά χαλαρώνεις χωρίς τίποτα για να ανησυχείς εκτός από μια τελετή τριανταφύλλου στο τέλος κάθε εβδομάδας. Και θα περάσω χρόνο με τον άντρα που αγαπώ,σε άλλες χώρες. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από αυτό;

Σήμερα ωστόσο βαριόμουν. Δεν ξέρω τι να κάνω μόνη μου και η σκέψη του Harry να είσαι σε ένα ραντεβού με την Layla ή με την Sophie και να τις συστήνει στην οικογένεια του με κάνει να πανικοβάλλομαι και να σκέφτομαι πιο πολύ από ποτέ.

Τι κι αν με μισήσουν; Τι κι αν σκεφτούν ότι είμαι περίεργη και τσαπατσούλα και όχι αρκετά καλή με τον Harry; Τίποτα δεν με τρομάζει περισσότερο από αυτή τη σκέψη.

Ξέρω ότι δεν νοιάζομαι για την έγκριση των γονιών μου πια,αλλά για τον Harry η οικογένεια του σημαίνει τα πάντα για αυτόν,εκτός από τα υπόλοιπα αγόρια των One Direction φυσικά. Οπότε αν δεν τους αρέσω θα είναι αρκετά δύσκολο για τον Harry να με διαλέξει στο τέλος.

Βάζω στην άκρη τις σκέψεις μου και κάθομαι σταυροπόδι στην καφέ δερμάτινη καρέκλα στην γωνία του δωματίου μου.

Μετά το πρωινό αυτό το πρωί στο B&B αποφάσισα να επιστρέψω απλώς στο εξοχικό μου αντί να βγω έξω και να εξερευνήσω. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να δω για πρώτη φορά πως είναι η Αγγλία πριν το ραντεβού μου με τον Harry. Μετά τουλάχιστον θα είμαι εντυπωσιασμένη από τα αξιοθέατα.

Βραδιάζει σιγά σιγά τώρα αλλά πραγματικά θέλω να βγω έξω. Ίσως να αγοράσω λουλούδια για τη μαμά του Harry; Ναι αυτό θα κάνει καλή εντύπωση.

Σηκώνομαι από την καρέκλα και γρήγορα παίρνω το μαύρο παλτό μου και βάζω τις μαύρες μπότες μου πριν πάρω το τσαντάκι μου και κατευθυνθώ προς την έξοδο του B&B. Αποφασίζω να περπατήσω στο δρόμο και να πάω σε ένα μικρό βολικό κατάστημα που είδα καθώς ερχόμουν εδώ. Πρέπει να έχει λουλούδια και ίσως μπορώ να πάρω λίγο καφέ επίσης.

Κατυφορίζοντας το δρόμο παρατηρώ πως οι άνθρωποι πηγαίνουν σπίτι τους,προφανώς μετά από μια μεγάλη μέρα στη δουλειά. Θα ήθελα να σκεφτώ μια μέρα,τον Harry και εγώ να ζούμε μια κανονική ζωή σε μια μικρή,μοντέρνα πόλη σαν αυτή και να γυρίζουμε μετά τη δουλειά σε ένα ζεστό σπίτι και να περνάμε χρόνια με τα παιδιά μας. Το τέλειο τέλος.

Όσο πιο κοντά είμαι στο μαγαζί,τόσο πιο γρήγορα σκοτεινιάζει. Είναι μόνο 6:30 αλλά ο ήλιος έχει δύσει και το σκοτάδι αργά καταβάλλει την πόλη. Πρέπει να τελειώσω και να επιστρέψω πίσω στο B&B μέχρι τις 7:00 έτσι ώστε να μην έχει νυχτώσει τόσο πολύ μέχρι τότε.