Yasak.

Bölüm 3

Bölüm-3

-Yarın öğlen 12de. Okulun karşısındaki cafe.-

Ne kadar süre şokta kaldım bilmiyorum. Hem numaramı kimden bulmuştu? Bu şuan için en gereksiz soruydu sanırım. Bella nın dürtmesiyle kendime geldim.

"Ne oldu kimden gelmiş, önemli mi?"

"Jacob. Yarın buluşmak istiyor. "dedim. Benim aksime çığlık atarak karşılık verdi. Heyecanla bir şeyler söylüyordu ama hiçbirini anlamıyordum. Şoktaydım hala sanırım. Amacı neydi bu çocuğun? Beni bunca yıl değil de neden şimdi görmeye başladı, derdi neydi benimle? Yarın bunların hepsi ortaya çıkacaktı sanırım. Peki ben yarın ne yapacaktım?????

***

Tüm gece Bella yla nasıl davranacağımı vs. konuştuk. Sabah erkenden uyanıp saçımı düzleştirdim ve hafif bir makyaj yaptım. Üstüme de krem rengi kolsuz spor, düz elbisemle ayakkabı olarak tomslarımı giyindim. Şuan da cafeden içeri giriyordum.. Heyecandan avuç içlerim terliyordu. Köşe de cam kenarındaki masada onu görünce daha da heyecanlandım. Beyaz kısa kollu üzerine yapışan bir tshirt giyinmişti. Kol kasları fazlasıyla belli oluyordu. Öyle kas yığını değildi ama kesinlikle fiziği iyiydi. Gözlerimi ondan ayırmadan yavaş adımlarla ona doğru yürümeye başladım. Bakışları beni bulunca ilk önce kaşları çatılsa da hemen bu ifadesini bozup gülümsedi. Bir saniye. GÜLÜMSEDİ. 6 yıldır onu tanıyordum ama çok nadir arkadaşlarıylayken falan gülümserdi. Ve şimdi bana gülümsemişti ki böyle bir zamanında. Bende gülümsemeye çalışarak karşısına oturdum.

"Merhaba" dedi gülümsemeye devam ederek.

"Merhaba. Hemen konuya geçebilir miyiz. Merak ediyorum."

"Ah tabi ama ilk önce bir şeyler içelim" dedi gülümseyerek(!). Bir şeyler vardı ama neyse öğrenecektim ne de olsa. Şiparişleri verdikten sonra sessizce beklemeye başladık. Camdan dışarı bakıyordum ama ne zaman bakışlarımı ona çevirsem beni izliyordu. Çok düşünceli gözüküyordu. Ah neyi vardı bu çocuğun?! Siparişler gelince limonatamdan bir yudum alıp dayanamayıp konuşmaya başladım,

"Jacob neden çağırdın beni buraya? Benimle konuşacak önemli neyin olabilir ki? Düne kadar adımı bildiğinden bile emin değilken neden bana mesaj attın buraya gelmem için? Hem dünkü davranışında neydi öyle? Ne derdin var benimle?"

Bu kadar hızlı konuşmama şaşırmış olcak ki bir süre o kahvenin en güzel tonundaki gözlerini açarak bana baktı. Söylediklerimi idrak edince konuşmaya başladı,

"Öncelikle Miesha yanılıyorsun. Evet muhabbetimiz yada arkadaşlığımız olmayabilir ama emin ol seni uzun zamandır tanıyorum. Dünki davranışım için de özür dilerim. Ne yapmaya çalıştığımı bende bilmiyordum özür dilerim. Sadece bir anda ilgimi çektin, gelip konuşmak istedim sadece." Dedi. Neyi vardı bu çocuğun? Saçma konuşuyordu. Bir saniye. Bana seni uzun zamandır tanıyorum mu demişti??

"Miesha sen çok güzel bir kızsın. Ben zorlu bir dönemden geçiyorum biliyorsun. Ama dün seni okulda görünce beni sana çeken bir şey oldu sanki. Evet biliyorum saçma gelicek ama şuan kendimi senin yanında mutlu hissediyorum uzun zamandan sonra." Dedi. Ne diyeceğimi bilemedim. Kesinlikle inandırıcı değildi bu söyledikleri. Saçmaydı. Tanırdım ben onu. Kimseye aşık olmayan, hiç zorlanmadan istediği kızı elde edebilen tiplerdendi. Bir çıkarı olmalıydı. Peki ben Jacob la yakın olma fırsatını ne olursa olsun geri teper miydim? Asla.

"Madem öyle hadi kalk eğlenebileceğimiz bir yerlere gidelim." Dedim otuziki diş sırıtışımla. Bu tepkime şaşırmıştı ama toparlaması kısa sürdü ve hesabı bırakıp yerinden kalktı. Donuk ifadesiyle önüme geçip yürümeye başladı. Arabasına binip benim de yanına oturmamı bekledi. İnsan kapıyı açar dimi bir kıza?! Gerçi Jacob dan bunu beklemek garip olurdu.. Hiç bir kıza kapı açarken görmemiştim onu. İçeri girip koltuğa oturduğumda,

"Nereye gideceğiz?" Dedim.

"Sen söyledin, eğlenebileceğimiz bir yere." Dedi. Yüzü ciddileşmişti. Gerçekten dengesizleşmişti bu çocuk. Ama ben neler olduğunu, ne yapmaya çalıştığını öğrenecektim.