Warrior cats : De profetie van Moordster

Hoofstuk 1 : De grote start

"Je vangt me toch nooit !" Riep de kleine kit die door de velden liep "Moortje ! Kom terug !" Riep Vleksnoet die er hem achterna liep. Maar Moortje bleef weglopen hij had geen zin om met Vleksnoet mee te gaan. Opeens struikelde moortje over een tak dat hem net voor een witte kortharige kat liet vallen. De kat keek naar moortje "Wie ben jij ?" Vroeg de kat. "Ehhh ik ben ..." Moortje werd onderbroken door Vleksnoet. "Eh hallo daar ik ben Vleksnoet en dit is ... Moortje." Haar stem beverde.  Moortje keek zijn moeder boos aan. "Ik kan me heus zelf wel voorstellen !" Riep Moortje. De witte kater draaide zich om toen er een andere kat aankwam. Een donkerbruine poes me lichtbruine strepen op haar staart. "Wat is er aan de hand ? Alles ok Wolkster ?." Wolkster draaide zich terug om naar moortje"Ja alleen maar een paar onbekende eenlingen op ons teritorium !" Wolkster keek Moortje aan alsof hij juist degene was die de grote rechtloper had vermoord. "Wat doen jullie hier ?" Vroeg hij. "Hmm u bent Wolkster leider van de MoordClan toch ?" De witte kater knikte. "Maar dat is geen antwoord aan mijn vraag." Zij hij kalm. Vleksnoet keek de leider aan en antwoorde. "Wij ... Ehm zouden lid worden van de MoordClan."  Wolkster keek Vleksnoet verbaast aan. "Wat zegt mij dat jullie geen spionnen zijn van andere clans ?!" Vleksnoet leek onder de schok te zijn van zijn antwoord. "Dat zijn dat niet !" Riep Vleksnoet te boos op de Moordclan leider om iets anders te zeggen. Toen kwam moortje er tussen "We hebben veel moeten meemaken we zoeken een veilige plek ! Het is was daar meer veilig er waren overal Rechtlopers die onze thuis vernielden en ze hebben ook onze vader Ontvoert !" Moortje voelde het verdriet in zijn hart. Hij had zijn vader nooit gekent hij werd ontvoerd voor hij geboren werd. Hij zijn moeder en zijn zusje waren al lang aan het reizen op zoek naar een thuis. Ergens waar ze veilig waren. Wolkster leek te twijfelen. Hij zach het verdriet in de ogen van moortje. Tot conclusie antwoorde hij. "Ok jullie mogen maar jullie hebben maar één kans! Als die kans voorbij is worden jullie verbannen !" Vleksnoet knikte. Moortje voelde kracht terug komen eindelijk na al die tijd hadden ze een nieuwe thuis gevonden. Ze moesten hun loyaliteit nog bewijzen. En tonen dt ze het waard waren een clankat te zijn.