Są tu spisane wszystkie zaklęcia z anime seiken tsukai no world break podzielone na poziomy i jak wyglądają. Nie wiem, czy ktoś będzie zainteresowany, ale zapraszam
Pisz! Końcu wszelkich rzeczy, lodowy wilku, użycz mi swego tchnienia i zmroź ich w ciszy głębszej od śmierci. Nawet zamożni giną w tym okrutnym świecie, nieuniknione czyny poprzedniego życia sądzone będą przez Boga. Jak woda zmierza z góry w dół, zbierz z powrotem wszystkie życia. Ukaż mi nieruchomy świat w zamrożonym czasie. Pokarz mi wieczność, ostateczne, niezniszczalne, nieosiągalne piękno. Odrzucam zrozumienie, poszukuję jedynie ideału. Jak nikczemnie! Gromadzi życia, deformuje je, cuchnie, ukazuje wszystkie koszmary swego stworzenia. Nie zaakceptuję tego, nie zrozumiem tego. Pragnę krajobrazu w czystej bieli. Pragnę pięknego świata śmierci. Pragnę świata, w którym wszystkie istoty są pochowane i zamknięte. Pragnę, by wszystko się zatrzymało. Zatrzymało. Zatrzymało. Cocytus!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
***
Okrutna krucjata
Pisz! Tańcz, tańcz żołnierzu błyskawic. Przybądźcie niezliczone grzmoty. Nikt na tym świecie nie żyje wiecznie, ulotne błyski, objęcia przyjemności, zniszczcie wszystko w mgnieniu oka. Nie żałuj spóźnienia, taki bankiet zdarza się raz na tysiąc lat. Giń, giń, giń, giń. Wszelkie życie musi zniknąć, wyzwolenie duszy jest proste. Wyzbądź się swych ciężkich ubrań i dziel się komfortem podróży pomiędzy niebem a ziemią. Zabij, zabij, zabij, zabij. Podziel się tym światłem, elegancją, wolnością, szczęściem. Och śmierci, słodka śmierci. Giń, giń, giń, giń, zabij, zabij, zabij, zabij. To bankiet zabijania raz na tysiąc lat. Okrutna krucjata!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
***
Ouroboros
Pisz! Wszystko zaczyna się od wody. Wszystko wraca do wody. Zatem woda jest życiem i śmiercią. Rosząca matka i połykający wąż. Wszystko płynie, nawet czas nie może przed tym uciec. Jak łudź na łasce potężnej rzeki, wszystko zmierza ku końcowi. Och, okrutna naturo przemijania. Jednak kocham tę bezduszność i ulotność. Już dawno zapomniałem twarz mej matki. Moje ciało stanie się wężem z szeroko otwartą paszczą, która pochłonie wszystko. Nienasycona, nieskończona pustka. Niekończąca się przyjemność, nigdy nie jest bierna. Wszystko musi płynąć wprost do mego żołądka. Ouroboros!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
