Kıyemet Günü Çocukları

Gerçekleri Sorgula

Herşey çok hızlı gelişti. Nasılolduğunu anlayamadık. Dünyanın nüfusu bir anda düştü. Okadarçabalara rağmen ve isteklere nazaran kendiliğinden gittiklerineinanamıyorum. Sonunda gittiler. Dünyayı 30 yıl idare edipdediklerini yaptılar ve tüm istekleri olmuştu fakat şimdi hiçbiriyoklar. Tek anlamadığım bunların Kuran dedikleri kitaplarda yokoldu. Çok eminimki bunların kitaplarını yok etmek istiyordukfakat biz hiçbirşey yapmamamıza rağmen hepsi yok oldu. Boş olanevlerine girdiğimizde kitalparını okumak istediğimizde sayfalarıbomboştu. Sanırsam bunlar bomboş kitapları evlerindebulundurmaktan hoşnut oluyorlardı.

"Durli neden buladar durgunsun?"dedi Hunli endişeli gözlerle.

"Herşey çok garip. Bukadar basitbukadar kolay olması beni sanırsam ürkütüyor. Yüzyıllardırbunların yok olması için uğraşdı ama birden yok oldular"hafif titrek ve ürkek bir sestonuyla cevap verdi Durli.

Bir ande ikisinin de içine birerendişe sarmıştı. "Kilisede toplanacekler..."diye sesleniverdi Hunli. Düşünceli bir şekilde Hunli "Ben gitmeyidüşünüyorum ve aklımdaki bir takım soruları Papaz Corci'yesoracam."

"Aklına takılan o mühim soru ne?"Diyerek tek kaşını yukarı kaldırarak sordu Durli "Seni tanıdımtanıyalı Papaz Corci ile işin olmazdı. Neden şimdi?"

Endişeli gözlerle Hunli arkadaşıDurliye dödü ve kalbini titreten o soruyu arkadaşıyla değişikbir ruh haliyle elleri terlemiş bir şekilde kafasını kaşıyarak"Ya bunların dedikleri gerçekleşmek üzereyse?"

Durli endişeliydi fakat belli etmeden"Saçmalıyorsun gerçekten. Tanrının güçünü görmeyenleronlardı. Saçma dinleriyle bizlere büyüklük taslayan onlardı veşimdi Tanrının kudretiyle hepsi yok oldular. Neden bukadarendişeleniyorsun.

 "Tek endişem bunların yine doğruçıkması." Diyerek düşünceye daldı Hunli...