The dragon story

Het zwarte gat

Ik werd wakker van een fluitend geluid en ging op de zijkant van mijn stretcherbed zitten. Ik keek om me heen maar het enige wat ik zag waren de betonnen muren en de flapperde donkerblauwe gordijnen. Het geluid begon weer opnieuw. Ik stond op en liep naar het zogenaamde raam dat eigenlijk meer een groot vierkant gat in de muur was Ik had uitzicht over het uitgestorven stadje dat naast de rivier de Masta liep, die mooi glinsterende in het zonlicht. Iets blokkeerde de zon, ik dacht eerst dat het en wolk was. Maar toen ik wat beter keek zag ik dat het een grote zeppelin was. Toen de zeppelin dichterbij kwam zag ik dat er allemaal menselijke destroyers in zaten. Ze gingen via touwen naar beneden en sprongen op het gebouw. Ze begonnen het gebouw te slopen en ik kon geen kant meer op alleen maar door het zogenaamde raam. Gelukkig kwam daar mijn grote broer aan gevlogen. Hij viel de zeppelin aan en scheurde hem met zijn klauwen en tanden open. De zeppelin verloor de controle en stortte met zware rook neer in de rivier. Mijn broer vloog naar me toe waardoor ik onder zijn rood met witte vleugels kon schuilen. Hij pakte me met zijn klauwen op en zette me voorzichtig neer tussen het hoge gras bij de rivier. Vervolgens ging hij terug om tegen de mensen te vechten. Na een tijdje in het hoge gras gezeten te hebben keek ik een beetje rond. Plotseling hoorde ik wat, ik draaide me om en zag een boot met nog meer destoyers die richting mijn broer gingen. Toen ik nog dichterbij de rivier kroop zag ik nog meer boten. Ik volgde de rivier om te kijken waar ze allemaal vandaan kwamen. En liep heel voorzichtig om te proberen niet op te vallen. Ik hield de boten goed in de gaten. Opeens draaide een mannetje zijn gezicht recht maar me toe, ik bleef stokstijf staan. Gelukkig had ik onopvallende kleren aan waardoor hij me niet zag. Een tijdje naast de rivier te hebben gelopen was er een soort zwart gat waar ze allemaal uit kwamen. Plotseling begonnen alle mannetjes te schreeuwen en te roepen, "oohh nee ik was gesnapt". Ze begonnen met grote kanonnen op me te schieten, de boten gingen hevig heen en weer. Ik probeerde ze te ontwijken maar eentje kwam recht op me af. Ik werd helemaal door en tegen een boom meegesleurd. Terwel ik verging van de pijn waren de mannetjes hard aan het juichen. Op de een op andere manier had ik geen enkel schrammetje. Opeens voelde ik mijn lichaam warm worden en mijn bloed sneller stromen, "Ik voelde me woedend"! Ik kraamde een dierlijke kreet uit en schudde de splinters hout van me af. Daarnaast spreidde ik mijn vleugels en voelde ik mijn ogen vullen met vuur. Mijn hele lichaam stond in brand en ik kreeg klauwen, schubben, scherpe tanden en een lange gespierde staart. De destroyers konden hun ogen niet geloven en begonnen verder met schieten. Waardoor ik alleen maar bozer werd. Ik rukte de boten uit elkaar en de stukken hout vlogen de lucht in, net zoals de mensen. Ik had al 7 schepen te zinken gebracht toen de 8ste opeens een groot zilveren net over me heen gooide. Het zilver brandde op mijn lichaam. Ik viel uit de lucht en kwam met mijn kop hard neer op de zijkant van de boot. Ik was zo zwaar dar de hele boot omkieperde en ik naar de bodem zakte. vervolgens was de stroming zo sterk dat ik mijn klauwen als ankers in de grond vast moest zetten. Door de stroming kon ik gelukkig wel uit het net ontsnappen. Ik probeerde naar de oppervlakte te zwemmen maar mijn zicht werd wazig omdat ik geen lucht meer had. Ik kon me niet meer bewegen en zakte weer terug naar de bodem. Uit de oppervlakte kwam een hele grote bek met grote tanden. Ik dacht dit is het einde.