-Flashback-
"Asan na nga ba ako?" tanong ko sa sarili habang binubuklat ko ang librong hawak ko. Actually kanina pa ako dito sa library, almost 2 hours na siguro. I decided to go here kasi wala namang mga teachers because they are busy on fixing our schedules for the next exam and some of the student's paper for the upcoming contests. Before I forgot I would lovely introduce myself to you guys, I am Ishia Alexis Macy, "I-SHA" po ang pronunciation ng name ko hindi po "I-SHI-YA" 15 years old na akong nag-eexist sa Earth and Junior Highschool palang ako.
I decided na na umalis sa library and go straight ahead sa canteen kasi kanina pa nagrarambulan kung ano man ang nasa loob ng tyan ko. While I was walking, I bumped a guy but I didn't bother to look at him kasi nga gutom na ako!
"Ay wow." rinig kong sabi nya katapos ko syang mabangga
"Maganda na sana kaso di marunong umiwas tsk tsk.." dugtong pa nito
"Kahit di na ako maging maganda okay lang" sagot ko naman sa mga reklamo nya, siguro naman na-gets nya ibig kong sabihin diba? Nagulat ako dahil biglang may humablot sa braso ko
"Aba't-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil hinila na nya ako kung saan. Oo, yung lalakeng nakabunggo ko ang humila sa akin at dinala ako sa likod ng isang building. Ewan ko ba kung bakit ako kinakabahan pero ang alam ko lang eh hindi ko sya kilala kahit dito pa sya nag-aaral and one thing na nahalata ko is gwapo sya. As in yung mata nya is chinito, baby and pinkish lips, and his face, ang perfect kaso nga lang mukhang g*go.
"Do you know me?" tanong nya sakin habang nakatalikod
"What if I say na I don't know you?" I answered with a question too
"Good."
"Good? Anong good don?" tanong ko ulit sakanya
"Nevermind. Just go." aba't niloloko ata ako neto ah, inutusan pa ako.
"Eh paano kung ayaw ko pang umalis?""Then I'll leave you here. Easy as that." he answered and started to walk away from me.
"Sorry pala kanina!" sigaw ko sakanya dahil medyo malayo na sya sakin
"Shut it." ma-awtoridad nyang sabi kaya wala na akong sinabi kasi baka magalit pa sya sakin diba? Hindi ko pa kilala yung tao tapos may atraso na agad ako, di ata pwede yan sa isang Ishia Macy.
Hinabol ko sya dahil medyo malayo-layo narin sya sakin.Di ko alam sa sarili ko kung bakit ko sya hinabol eh wala naman akong sasabihin. Tumigil siya sa paglalakad at lumingon sa akin kaya kinabahan ako pero patuloy parin ako sa paglapit ko sakanya.
"Sorry talaga. I didn't mean it. Di ko sinasadyang bungguin ka talagang nagugutom na kasi ako eh tsaka sa pagiging rude ko sorry," sabi ko sakanya habang siya ay nakatingin sakin. Alam kong nakatingin siya sa akin kahit hindi ako nakatingin sakanya.
"Okay. And forget it. It's not a big deal, duh." tugon naman niya sa sinabi ko at tsaka nagpatuloy sa paglalakad.
Alam mo yung feeling na hinila ka nya papunta dito sa likod ng building tapos iiwan ka lang pala nya?! Juice-colored! Paano ako makakabalik sa canteen? Di ko alam kung saan tutungo kung sa left side ba or sa right, hindi ko talaga alam kung saan yung way pabalik sa canteen kaya sinundan ko nalang sya tutal hindi pa naman siya nakalayo ng gaano.
"Kuya!" sigaw ko sakanya pero hindi sya lumingon kaya inulit ko pa ng ilang beses pero wala talaga kaya sinundan ko nalang siya and know what, tama nga ako ng sinundan kasi sa canteen sya nagtungo at pagkadating na pagkadating namin don eh bigla siyang nawala. Kaya pumila nalang ako para makakain na kasi gutom na talaga ako pagkatapos kong makabili ng food eh naghanap ako ng vacant table tapos may nakita ako sa may bandang gitna kaso may nakalagay na "reserved" pero umupo parin ako. Pagkaupo ko eh may nakita akong note,
"To the girl that I dragged a while a ago near the school clinic, I'm sorry. I don't know why I dragged you but all I know is that, you're cute. Sorry again, and this table is for you, miss...?"
So sa isip-isip ko para sa akin nga 'tong "reserved" table tinignan ko pa sa baba ng papel kung may nakasulat at meron pa nga,
"(P.s. If you're not the girl that I dragged, leave this table) -A.F."
Binasa ko yun ng dalawang beses tapos nahalata ko yung doon sa may miss...? na part kaya kinuha ko yung ballpen sa bulsa ko tapos nireplayan ko yun ng pangalan ko. Diba ang sweet ko? Yeah I know naman na sweet ako dati pa, no need to remind me. After that encounter, I never saw him again until one day where there is an event in our school-Intramurals.
All I know is that, you're cute.

BINABASA MO ANG
This Love
RandomDate published: December 12, 2018 He made me feel loved, welcome, special, and lastly, he made me feel like I was the only girl in the world besides his mom. And I just hope that he knows how much I love him. "A love from a person you love is the be...