Bu dersaneden hic hoşlanmıyordum.Herkes o kadar havalı ve iticiydi ki oraya girmek bile istemiyordum.kapıda ayaklarım geri geri gidiyodu resmen.O dershaneye gelmemin nerdeyse tek sebebi beni oraya bağlayan tek güzel şeydi.İnsan neden hic tanımadığı birine bu kadar hayran olur anlamıyordum.ama onun farklı bir havası vardı. o diğer insanlara hic benzemiyordu.Beyaz bir bisikleti,mavi eldivenleri ve yandan çantası vardı.Bunları cool gözükmek için yapmıyordu.Sanki doğuştan böyle bu çocuk. Ve bir o kadar zekiydi.Oda A sınıfındaydı.Üstelik o A sınıfının en iyisiydi.Yanında uzun saçlı uzun güzel kızlar vardı.O kafasını çeviripte beni hic görmüyordu bile.Ben bi tek onu görürken o dershanede sanki bi tek beni görmüyordu.Artık bi takıntı haline gelmişti görmesi icin onu yolda bile bekliyordum.bağcıklarımı baglama numarasi bile yaptım.Hoş beni 1.55 boyumla cok goremiyordu ama tam bana bakacagi anda bir sey oluyordu sanki deliriyordum.
