THE DEMON RIDDLE

CHAPTER TWO: MISSION: ILLEMINATEHARUKA YAMASHITA

Nagising ako mula sa ingay na galing sa phone ko, master is calling.

"Hello master?"

Nakakaintidi siya ng english, wag na kayong magtaka. 

"Hotaru. What's your answer with that riddle, hmm?"

Napaisip ako, wala akong maisagot sa tanong na yun. Ano ba talaga ang ibig sabihin nun? Parte ba  yun ng misyon ko dito?

"I'm sorry master but I haven't found out the answer for your riddle."

Kahit anong piga ang gawin ko sa utak ko wala talaga.

"Ha! Your worthless Hotaku! Your still that dumb child before!"

Napangiti nalang ako ng mapakla. Still the dumb child before. Yeah. Totoo yun, siguro nga galing ako sa kinatatakutang angkan sa buong Japan, I might be their heiress but I'm still useless. I turned my back from them.

"I'm sorry master. I'll try to find the answer for that."

"You  should be or else you'll face my wrath!"

"Yes master!"

Beep tone nalang ang naririnig ko, nasa tenga ko parin ang phone ko. This is the life that I chose, I chose to be commanded than to be the ruler. I chose to kill more than sending someone to kill my enemies. I shouldn't feel anything about this because this is all my decision.

Dumiretso ako sa bathroom, maaga akong papasok ngayon tutal gising na rin naman  ako ng gantong oras. 4 in the morning. I seldom sleep properly kahit sa Japan, siguro nasanay na ako sa training namin na  halos walang tulugan o kahit pahinga man lang.

I turned the shower on, I faced the mirror and I can now see my reflection. This is not me. This is not what I am supposed to be. There's something inside of me that say's I should live peacefully without anger and guilt inside me. Pero anong magagawa ko eh ito na ang buhay na pinasok ko?

Umalis ako sa angkan namin dahil hindi ko kinaya ang ginawa nila. Ang  pag patay sa sarili nilang kadugo but look at me now, I'm an assassin for all my life I guess. Napailing lang ako sa katotohanang nabuo sa isip ko. 

Pinagpatuloy ko nalang ang pag ligo pagkatapos ay nag bihis na agad ng uniform ko and I'm ready to go. Time check 5 in the morning, maaga pa.  Kinuha ko  muna ang tatlong dagger ko at sinuksok ang isa sa ilalim ng blouse ko at ang dalawa legs ko.

Naglakad-lakad na muna ako sa labas ng school  na pinapasukan ko. Medyo mahamog pa ang paligid and I like it. 

"Lalalalalala."

Napalingon ako sa likod ko, may naghu-hum, tinignan kong mabuti kong sino yun. Hindi ako pweding magkamali, ang amoy niya. Ysablle Chua.

"Oi! Hotaru diba? Si Ysabelle to classmates tayo!"

Ang aga-aga ang ingay ng babaeng to ganyan ba  talaga ang mga tao dito?

"Yeah."

yun lang ang sinagot ko at nagsimula ng maglakad.

"Oi! Sabay na tayong pumasok!"

Katabi ko na siya ngayon sabay kaming naglalakad. Hindi ko mapigilang lingunin siya. Ano ba talaga ang ginawa mo Ysabelle Chua at nagkakandarapa silang ipapatay ka? You don't look like someone who does dirty jobs, o baka nililinlang lang ako ng mga mata ko?

Hindi ko muna dapat isipin yan, hindi pa activated ang mission ko maghihintay pa ako ng go signal mula kay master. Ganun din siguro ang iba. Ayun sa research ko kagabi, there are twelve assassins in our class kasali na ako dun, with one target. Nalaman ko rin na hindi pa nila alam kung sino ang arget, ako lang ang nakakaalam pati na sila Yumiko at  Kimiko.