suicide, sope ✓

12

yoongi'm,
öncelikle affet beni. seni çok seviyorum, intiharımın nedeni seninle ilgili değil. kendini suçlama. sana kendimi açmıştım, acılarımı açtım. geçecek dedin ama geçmiyor yoongi.. hiçbir şey geçmiyor, ben artık dayanamıyorum. her gece rüyamda yine yediğim dayaklarımın acısını hissediyorum, kâbuslarımda o var. bana vurması değil, ettiği hakaretler yakıyordu en çok canımı. benden nefret ediyordu babam. annemin benim yüzümden öldüğünü söylüyor. benim bir suçum yoktu ki. doğmayı ben istemedim. yediğim dayakları vücudum kaldırmıyordu, okulda çok halsizdim. bayıldığım zamanlar oluyordu. fiziksel acı çok, çok fazlaydı. sonra yine bir gün, bana vuracaktı ama bu defa izin vermedim ona. masanın üstünde duran vazoyu kafasına geçirdim, öldü. ben bir katildim artık. babam ölmüştü. vicdan azabı çekmiyordum, polisler eve geldiğinde beni tutuklayıp götürdüler. darp edildiğim anlaşılınca, serbest bırakıldım. uzun bir süre boşluktaydım. içiyor, kendimi sorguluyordum. benim bir suçum yoktu. kendimi buna inandırmak çok kolay olmuştu. vicdanımı susturmak kolaydı ama rüyalarımda hep o sahneyi görüyordum. bunun verdiği ruhsal acıya dayanamıyordum. en sonunda kendimi kesmeye başladım. damarlarımdan akıp giden kan, beni rahatlatıyordu. ilk başta sadece rahatlıyordum ama sonraları bunu yapmadan duramaz olmuştum. acı, her şeyim olmuştu. ancak böyle yaşamak da beni yoruyordu, o gün uçurumdan kendimi atacaktım, sen çıkageldin. beni geri çekip sarılmıştın sıkı sıkı. büyülenmiştim. sen fark etmesen de, sana bağlanmıştım. sevgi denen duyguyu hissetmiştim ilk defa. küçükken; ilk defa sevdiğim kişinin, sonum olmasını isterdim. ve isteğim gerçekleşti yoongi. ilkim sendin, ve sonum da sensin. kalbimde bir tek sana yer vererek terk edeceğim bu dünyayı.

seni çok seven ve her daim sevmeye devam edecek olan, hoseok.