Sayo Lang Naman

Chapter 10

Kiana's POV

"Wala ka ba'ng plano umuwi dito?" tanong ni Daleumi sa linya. She's an old friend. Childhood friend to be exact. Actually, hindi ko siya masyadong close, maski nu'ng umalis ako sa philippines.

"Baka umuwi ako next month, Dale." Sabi ko agad

"Oh! That's good to hear. Buti at naisipan mo nang umuwi dito. God knows how Tita Karen missed you so much." Sabi niya sa masayang tono.

Napangiti ako "Don't worry, dale. Pagkarating ko diyan ay pupuntahan kita agad."

"Well. Sige, aasahan ko 'yan! But I have a bad news to you."

"Bad news? What?"

"Your old friend, the model to be exact. She's engaged now!"

"O-oh. . That's a good n-news!"

"No. She's engaged to the father of you're daughter!" parang nagpantig ang tenga ko sa narinig.

"W-wag mo akong niloloko, dale!"

"I'm not making jokes on you, Kiana! Hindi kita niloloko! Totoo ang sinasabi ko. They're happily engaged right now! Hindi na 'ko magtataka kung talagang kinalimutan kana ng Drew na iyan!"

"I'm not changing my decision, dale. Uuwi ako next month. Wala na akong pakialam kung engaged na sila. Hindi ko kailangan ng tatay ng anak ko, kaya ko'ng buhayin ang anak ko ng walang ama!"

"If you say so. Fine, I will tell tita about your decision. Sana ay matuwa kana niyan. Bye sis!" sabi niya at binaba na ang tawag.

Umupo na lang ako sa sofa at tumabi sa anak ko. I don't think my decision is fine.

"Mommy, are you sad?" salubong ni Keirene

"No, Kei. I'm just happy for you. You're going to see your daddy na." parang maiiyak na ko noong sinasabi ko iyon.

"I'm very happy din, mommy! We're going to be a happy family na!" ngumiti nalang ako sa anak ko. Engaged na ang daddy mo sa ibang babae, baby. Hindi na tayo magiging happy family.

I patted her head. "Don't worry anak, next week, uuwi na ta'yo sa Phil. You're going so see your daddy na. .” nakangiti kong sambit.

Niyakap niya ako. “Namimiss ko na talaga ang daddy, mommy. I want to hug him like this!”

Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. “You're going to hug him like this, Keirene.”

×××

“Next week na kami uuwi ni Keirene, mom..”. sambit ko sa linya.

“Nasabi nga sa akin ni Daleumi, anak..”

Ngumiti ako. “Gustong gusto na ni Keirene makita ang daddy niya...”

“Well, hindi pa naman huli ang lahat, Kiana. Keirene deserves to see her father. ‘Wag mong ipagkait ang responsibilidad niya sa anak niyo.”

“'Yon naman ang gagawin ko, mom. Kaya nga uuwi kami next week 'di ba? That's my gift for Keirene.”

“Okay. Get ready, Kiana.”

×××××

After 20 years! Nakapag-update ulit ako! Inayos ko na rin pala lahat ng typos kanina. Basahin niyo nalang ulit para mas lalo kayong maliwanagan. Thank you!